Michael Ophovius

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Michael van Ophoven, ook Michael Ophovius genaamd ('s-Hertogenbosch, verm. gedoopt 22 januari 1570 - Lier, 1637) was Bisschop van het Bisdom 's-Hertogenbosch van 1626-1637.

Michael Ophovius groeide op in een gezin dat in zijn bestaan voorzag door een weverij te exploiteren en handel in linnen te drijven. Hij volgde de Latijnse School van de Broeders des Gemenen Levens en in 1583 ontving hij de tonsuur, waarmee hij geestelijke was. In 1585 trad hij in bij de Dominicanen te Antwerpen en studeerde daar theologie. In 1593 werd hij tot priester gewijd.

Hij werd lector aan het Dominicaans studiehuis te Leuven, en in 1597 werd hij naar Bologna gestuurd, waar hij verder studeerde aan de Dominicaanse Universiteit. Vervolgens keerde hij terug naar Antwerpen, waar hij in 1601 tot inquisiteur werd benoemd. In 1611 werd hij provinciaal van de Orde, waarbij hij de kloostertucht moest herstellen en nieuwe onderwijssinstellingen instelde, met name te Lier.

Ophovius' belangstelling ging vooral uit naar de missie in de Republiek der Verenigde Nederlanden, de zogenaamde Hollandse Zending. In 1623 werd hij te Heusden gevangen genomen. Hij had, in opdracht van Isabella van Spanje, een brief gebracht aan de gouverneur van deze stad, menende dat deze de stad aan de Spanjaarden zou willen overdragen. Ophovius werd overgebracht naar de Gevangenpoort, waar hij 21 maanden gevangen werd gehouden en het gevaar liep ter dood te worden veroordeeld. Eind 1624 werd hij, onder internationale druk, vrijgelaten.

[bewerk] Bisschop

Mede om Ophovius schadeloos te stellen werd hij in 1626 benoemd tot bisschop van Bisdom 's-Hertogenbosch. In 1629 werd 's-Hertogenbosch bij het Beleg van 's-Hertogenbosch echter veroverd door Frederik Hendrik van Oranje. Ophovius ondertekende mede de capitulatie en moest al spoedig, evenals de andere katholieke geestelijken, de stad verlaten. Hij weigerde een bisschopszetel te Brugge, maar bleef in het Brabantse werken, wat min of meer oogluikend werd toegestaan. Hij vond daarbij onderdak bij Amandus II van Horne op Kasteel Geldrop. Eind 1636 werd hij echter gesommeerd de Meierij van 's-Hertogenbosch te verlaten, en hij keerde terug naar Lier, waar hij korte tijd later stierf.