Meticilline-resistente Staphylococcus aureus
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Meticilline-resistente Staphylococcus aureus (MRSA) is een representant van de bacterie Staphylococcus aureus die resistent is voor meticilline, een vertegenwoordiger van de groep β-lactam-antibiotica die doorgaans worden gebruikt bij de bestrijding van stafylokokkeninfecties. Vergelijkbare antibiotica zijn cloxacilline en flucloxacilline. Informeel heet MRSA wel ziekenhuisbacterie omdat de MRSA-stammen vooral wordt aangetroffen in ziekenhuizen. De reden hiervoor is dat in ziekenhuizen veel antibiotica gebruikt worden.
Als een MRSA gevonden wordt in bejaardeninstellingen of ziekenhuizen, dan wordt veelal een quarantaine afgekondigd om verdere verspreiding te voorkomen omdat een infectie met MRSA steeds moeilijker te bestrijden is. Alleen vancomycine lijkt nog een remedie, maar ook daar lijkt resistentie tegen te kunnen ontstaan (bijv. vancomycine-resistente enterokokken).
Inhoud |
[bewerk] CA-MRSA
MRSA wordt in toenemende mate ook buiten de ziekenhuizen gevonden en dit kan tot herhaalde infecties leiden. Deze bacteriestammen worden aangeduid met CA-MRSA (Community Acquired). Deze bacteriestammen hebben de Panton-Valentine leukocidine (PVL-)factor verworven; dit gen maakt dat de bacterie een aantal stoffen produceert die de MRSA agressiever en invasiever maakt. Waar HA-MRSA (Hospital Acquired) zich vooral openbaart bij verzwakten en ouderen, veroorzaakt CA-MRSA vooral klachten bij jonge gezonde personen. Deze klachten variëren van furunkels tot necrotiserende pneunomie. Er zijn ook PVL-positieve stammen die wel gevoelig zijn voor meticilline, PVL en meticillineresistentie zijn onafhankelijk van elkaar.
[bewerk] MRSA en Zoönose
Nieuwsberichten meldden in september 2005 dat MRSA gedurende de zomer via varkens besmettingen heeft veroorzaakt onder drie Nederlandse varkenshouders of hun families. Het is de eerste keer dat is vastgesteld dat de antibiotica-resistente bacterie van varken op mens kan worden overgedragen.
Onderzoek aan één geval in Gelderland werd uitgevoerd door de Radboud Universiteit in Nijmegen. Daarbij bleek dat de MRSA, die bij de dochter van de varkenshouder voorkwam, van dezelfde stam was als een MRSA op een varken in het bedrijf. Uit een onderzoek van het Centrum Infectieziektebestrijding en de Voedsel en Waren Autoriteit is gebleken dat de MRSA bij 40% van de varkens voorkomt. Ook is gebleken dat ongeveer 25% van de varkenshouders besmet is met MRSA. Op de kwaliteit van het vlees of op de gezondheid van de varkens heeft de MRSA geen invloed; de besmette varkens worden gewoon geslacht. In de Zembla documentaire van 17 december 2006 werd uitgebreid aandacht besteed aan het voorkomen van MRSA bij varkenshouders.
[bewerk] Maatregelen tegen de verspreiding in ziekenhuizen
Het is belangrijk dat een patiënt die besmet is met MRSA snel ontdekt wordt en in quarantaine geplaatst wordt. Er worden maatregelen genomen zodat de MRSA zich niet verspreidt naar andere patiënten. Zo moet het ziekenhuispersoneel schorten dragen. Ook moet men een een masker opzetten zodat de bacteriën niet gemakkelijk ingeademd kunnen worden. Ook gebruikt men handschoenen en wast en ontsmet men de handen bij het verlaten van de kamer. Voor de facilitaire dienst is er ook een speciale taak weggelegd. Na gebruik van een kamer door een MRSA-positieve patiënt worden vloeren en muren gedesinfecteerd. Bezoekers moeten na bezoek de handen wassen en ontsmetten en vervolgens het ziekenhuis onmiddellijk verlaten zonder andere patiënten te bezoeken.
