Mendicabeer
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Mendicabeer | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 vrouwtje |
|||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Diaphora mendica Clerck, 1759 |
|||||||||||||
 mannetje |
De mendicabeer (Diaphora mendica, synoniem Cycnia mendica) is een dagactieve nachtvlinder uit de familie Arctiidae, de beertjes. Er is bij het imago een duidelijk seksueel dimorfisme. Het mannetje heeft een bruingrijze grondkleur met een voorvleugellengte van 14 tot 17 millimeter, het vrouwtje is wit met een voovleugellengte van 17 tot 19 millimeter. Het vrouwtje lijkt daarmee op de witte tijger, maar die heeft langere smallere vleugels, en een geel met zwart achterlijf. De vlinder komt voor in het noordelijke deel van het Palearctisch gebied inclusief geheel Europa.
Inhoud |
[bewerk] Waardplanten
Waardplanten van de mendicabeer zijn onder andere berk, wilg, kattenstaart, zuring, dovenetel en weegbree.
[bewerk] Verspreiding in Nederland en België
In België en de oostelijke helft van Nederland is de mendicabeer een (vrij) gewone soort, in de kustprovincies van Nederland wordt hij ook waargenomen. De vliegtijd is van april tot begin juli in één generatie.
[bewerk] Externe links
[bewerk] Bron
- Paul Waring en Martin Townsend, Nachtvlinders, veldgids met alle in Nederland en België voorkomende soorten, Baarn, 2006.
