Medisch Centrum West
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| Medisch Centrum West | ||
|---|---|---|
| Genre | televisieserie | |
| Speelduur | 55 minuten | |
| Bedenker(s) | Hans Galesloot | |
| Productie | John de Mol Vera Jennes Nel de Clerck-Berghout John Trappeniers |
|
| Hoofdrollen | Margreet Blanken Marc Klein Essink Annemieke Verdoorn Rob van Hulst |
|
| Regie | Nico Knapper | |
| Script | Hans Galesloot | |
| Intromuziek | Robert Strating | |
| Land | Nederland | |
| Taal | Nederlands | |
|
|
||
| Start | 1988 | |
| Einde | 1994 | |
| Afleveringen | 100 | |
| Netwerk(en) | TROS (1988-1994) | |
| IMDb-profiel | ||
|
|
||
Medisch Centrum West (of MCW) geschreven door Hans Galesloot was een populaire Nederlandse dramaserie op televisie, die zich afspeelde in een ziekenhuis. Het werd van 1988 tot 1994 uitgezonden door de TROS. De hoge kijkcijfers variërend van 3,0 tot 4,5 miljoen wekelijkse kijkers zijn tot op heden de hoogste kijkcijfers ooit gehaald door een drama-serie. De makers van de drama-serie besloten in het seizoen 1993/1994 om op het hoogtepunt bij episode 100 te stoppen.
De serie werd opgenomen op een lege etage van het Zuiderzeeziekenhuis in Lelystad. De titelmuziek van de serie is Maladie d'Amour van Robert Strating. In 1992 won de serie de Gouden Televizier-ring.
De verhalen van MCW zijn gebaseerd op realistische medische thema's en ethische dilemma's en worden opgehangen rond romances en intriges tussen de dokters en verpleegsters. In de serie staan ook patiënten centraal die lijden aan ziekten waarvoor een ziekenhuisopname nodig is.
De Nederlandse Hartstichting had een overeenkomst gesloten met de TROS om thema's rond hart- en vaatziekten in het script op te nemen om zo kijkers te informeren over onder meer cholesterol.
Inhoud |
[bewerk] Internationaal
In Duitsland werd MCW onder de titel "Medisch Centrum West, Amsterdam" door de ARD uitgezonden van november 1990 tot januari 1991 en van april 1993 tot september 1993. In totaal werden er 79 Duits nagescynchroniseerde afleveringen uitgezonden. De eerste twaalf afleveren kregen een Duitse naam, de overige niet. De afleveringen zijn later nog op de Duitse zenders "1Plus", "MDR" en "Dritte programm" herhaald. MCW is door heel Europa uitgezonden, van Noorwegen tot Turkije. In Spanje werd in een ziekenhuis in Barcelona de serie in het Spaans opnieuw opgenomen.
In Duitsland werd, van 1993 tot 2000 ook een geheel Duitse versie van MCW uitgezonden onder de naam Stadtklinik. Deze serie was qua thematiek en organisatie van een ziekenhuis op de Duitse situatie gebaseerd en is tot op heden de enig succesvolle drama-serie in het buitenland gemaakt door een Nederlands team. De auteur van deze serie, Hans Galesloot, werkte samen met Duitse adviseurs en medisch specialisten.
In Zuid-Afrika werd Medisch Centrum West nagesynchroniseerd in het Afrikaans, en werd uitgezonden op de staatszender SABC onder de naam Medies Sentrum Wes Amsterdam.
[bewerk] Einde van de serie
De publieke omroepen wilde graag een eigen soapserie om de concurrentie aan te gaan met Goede Tijden Slechte Tijden van RTL 4, een commerciële omroep. De TROS was ondanks de nog steeds hoge kijkcijfers van Medisch Centrum West, op zoek naar iets nieuws.
Aangezien een dagelijkse soapserie niet goedkoop is, werd een partner gezocht binnen de publieke omroep. De beste kanidaat was het toen nog publieke Veronica die het tv seizoen 1991 -1992 al had getracht om een eigen soapserie op te zetten. Dit was mislukt en Veronica was bereid om nu samen met de TROS een nieuwe soapserie te maken die enige verwantschap zou moeten hebben met Medisch Centrum West. Dit werd het inmiddels overbekende Onderweg naar Morgen
Voordat het zo ver was, werd het zevende en laatste seizoen van Medisch Centrum West nog geproduceerd door John de Mol. Inmiddels was men opzoek naar een goed format, en dat werd gevonden in de inmiddels gestopte amerikaanse soapserie Ryan's Hope, waarbij ook een ziekenhuis centraal stond.
De opnames konden halverwege 1993 worden gestart. Mede dankzij het succes van Medisch Centrum West was in de eerste jaren van Onderweg naar morgen het ziekenhuis ook een belangrijk centraal punt binnen deze serie. Ook acteurs zoals Annemiek Verdoorn en Gaston van Erven, allebei uit Medisch Centrum West, hebben na afloop van die serie een belangrijke rol in Onderweg naar morgen gekregen. Tevens was het productieteam van Medisch Centrum West, ook het productieteam van het eerste seizoen van Onderweg naar Morgen. Uiteindelijk werd de nieuwe serie gelanceerd op 3 januari 1994 op Nederland 2, waarbij de ene avond de TROS uitzendgematigde was ,de andere avond was Veronica dat. Op dat moment werd ook nog het laatste seizoen van Medisch Centrum West uitgezonden door de Tros. Begin Februari 1994 werd door Ivo Niehe een grote afscheidsshow ter ere van Medisch Centrum West gemaakt.
[bewerk] DVD
De serie is ook op DVD verkrijgbaar, uitgegeven door Bridge Entertainment group. Alle zeven seizoenen van Medisch Centrum West zijn uitgebracht door Dutch Filmworks B.V.
De volgende seizoenen zijn verschenen:
- Seizoen 1 (1988)
- Seizoen 2 (1989)
- Seizoen 3 (1990)
- Seizoen 4 (1991)
- Seizoen 5 (1992)
- Seizoen 6 (1993)
- Seizoen 7 (1994)
