Max Beckmann

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Max Beckmann (Leipzig, 12 februari 1884 - New York, 27 december 1950) was een Duits expressionistisch kunstschilder.

In 1900 begint hij zijn schildersopleiding in Weimar. Vier jaar later vestigt hij zich in Berlijn en daar huwt hij in 1906 met Minna Tube. In 1894 verloor hij zijn vader, kort na zijn huwelijk ook zijn moeder. Hij vertrekt als medisch vrijwilliger tijdens de Eerste Wereldoorlog eerst naar het Oost-Pruisisch front (1914), later naar Vlaanderen en Straatsburg (1915) waar hij mentaal instort.

In 1925 scheidt hij van Minna en huwt met Mathilde von Kaulbach. Hij wordt bijzonder leraar aan de Stedelijke Academie van Frankfurt. In 1933 ontnemen de nazi's hem deze betrekking en wordt hem een tentoonstellingsverbod opgelegd. In 1937 wordt zijn werk getoond op de beruchte tentoonstelling van 'gedegenereerde kunst' (Entartete Kunst). Op zijn vlucht naar de Verenigde Staten strandt Beckmann in Amsterdam. In 1949 vestigt hij zich in New York waar hij een jaar later overlijdt.

Beckmann had snel succes maar het is zijn oorlogservaring die hem zal tekenen. Vanaf 1915-16 worden zijn kleuren feller, zijn lijnen dikker, zijn onderwerpen grotesker. Carnaval (1920), Mooi, een park in Frankfurt (1921), De droom (1921) zijn slechts enkele van de overgangswerken die zullen leiden naar meesterwerken zoals de befaamde tryptieken Vertrek (1932-33), Acrobaten (1939) en De Argonauten (1949-50).

Beckmann situeert zich tussen het expressionisme van Die Brücke (met o.m. Ernst Ludwig Kirchner en Erich Heckel) en de anekdotiek van de Neue Sachlichkeit (met Otto Dix en George Grosz).

[bewerk] Musea

Een mooi staalboek van zijn werk is te bezichtigen in het Museum Ludwig in Keulen. In 2007 organiseerde het Van Gogh Museum een tentoonstelling met werk van Beckmann uit de periode (van '37 tot '47) dat hij noodgedwongen in Amsterdam verbleef. Hoewel meer dan de helft van zijn oeuvre in de tijd is gemaakt, is er nauwelijks werk uit die tijd in een publieke collectie. Drie schilderijen van Beckmann zijn in het bezit van Nederlandse musea, waarvan twee uit zijn Nederlandse periode, waaronder het belangrijke werk Dubbelportret Max Beckmann en Quappi ^[1] uit 1941 (in het bezit van het Stedelijk Museum Amsterdam).