Mark Uytterhoeven
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mark Uytterhoeven (Mechelen, 6 maart 1957) is een Vlaams televisiepresentator. Hij groeide op in de Noord-Mechelse wijk Kauwendael
Inhoud |
[bewerk] Biografie
[bewerk] Openbare omroep
De televisiecarrière van Mark Uytterhoeven begon midden jaren '80, toen hij door Ivan Sonck werd aangenomen als sportcommentator, verslaggever- en presentator bij de toenmalige BRT. Op zijn eigen professionele manier: serieus, ironisch, grappig in zijn genre.
Van 1985 tot eind 1987 maakte hij deel uit van het radioprogramma De Taalstrijd met Daniël Van Avermaet. De uitzendingen kenden heel wat succes dankzij de vele woordspelingen en andere taalspelletjes. In 1992 volgde een soortgelijke radioserie in de gedaante van De Perschefs.
De Taalstrijd werd ook naar televisie gebracht, onder de naam De Drie Wijzen. Doordat de overbrenging naar televisie het format veranderde van humoristisch programma naar een familiekwis, hield de oorspronkelijke Taalstrijd-ploeg - waaronder Mark - er al snel mee op, en werd doorgegaan met nieuwe panelleden.
Naast zijn radio- en televisiewerk publiceerde hij in de jaren '80 ook enkele boeken: Monumentenzorg uit 1986 bevat sportcolumns die hij voor het blad Panorama schreef, en in Wat een jaar, beste spotliefhebber schreef hij commentaar bij cartoons van Karl Meersman uit het sportjaar 1988.
In 1991 presenteerde hij samen met Wouter Vandenhaute het televisieprogramma Het Huis Van Wantrouwen. Dit werd gevolgd door Morgen Maandag. Deze programma's waren erg vernieuwend, met bijvoorbeeld ludieke interviewtechnieken, en ze lokten veel kijkers.
In 1994 presenteerde hij het improvisatieprogramma Onvoorziene omstandigheden wat een nieuwe lichting improvisatieacteurs opleverde. Velen kregen later hun eigen televisieprogramma, zoals Tom Lenaerts, Michiel Devlieger, Ineke Nijssen en Johan Terryn.
In 1995 presenteerde hij samen met Tineke Verburg ook nog het (taal)spelprogramma Tien voor Taal, waarin Nederland tegen Vlaanderen strijdt.
[bewerk] Woestijnvis
In 1997 sloot Mark Uytterhoeven zich aan bij het nieuwe Woestijnvis. Op het al even nieuwe Canvas (het vroegere tv2) maakte hij het programma Alles Kan Beter, dat uitzonderlijk meer dan 500.000 kijkers lokte naar het tweede net. Dankzij dit programma werd Rob Vanoudenhoven bekend, hij zat samen met Guy Mortier en een afwisselende derde gast in het panel van 'Alles kan beter'. Mark zelf vindt 'Alles kan beter' het beste wat hij ooit gemaakt heeft.
Tussen dit alles door presenteerde hij nog enkele WK's en EK's voetbal en ook wielerwedstrijden waaronder 'De Ronde van Frankrijk'. In 2001 maakte hij, na lang wachten, een nieuwe comeback met Alles Komt Terug dat hij samen met Rob Vanoudenhoven presenteerde. Er zouden ook plannen geweest zijn om in Man Bijt Hond een rubriek met Mark te maken waarin hij het publiek de Provence zou laten zien, maar hij had hier - zo bleek later - te weinig tijd voor.
In 2002 presenteerde hij afwisselend met Bruno Wyndaele het laatavondprogramma De Laatste Show. Rond die tijd maakte hij ook nog het amusante wielerprogramma De fiets van Pavlov. In het najaar van 2003 is hij De Laatste Show alleen gaan presenteren. Uytterhoeven heeft er veeleer een personalityshow van gemaakt, met alweer zijn eigen 'touch'. In 2006 heeft hij de fakkel doorgegeven aan Frieda Van Wijck.
Uytterhoeven was in 2003 een van de drijvende krachten achter een reddingsactie voor zijn favoriete voetbalclub, KV Mechelen, die in grote problemen verkeerde.
In de Vlaamse versie van de tekenfilm Op zoek naar Nemo (originele titel: Finding Nemo) gaf hij zijn stem aan de haai Enco.
Hij eindigde in 2005 op de 35ste plaats in de Vlaamse versie van de verkiezing van "De Grootste Belg".
Samen met een aantal andere televisiecollega's is Mark één van de stichtende leden van de "Vlaamse Televisie Academie".
[bewerk] Privé
Mark Uytterhoeven woont samen met zijn vrouw de helft van het jaar in Mechelen, en de andere helft in het zuiden van Frankrijk, waar hij een huis heeft in de Provence. Hij heeft een dochter genaamd Tess.
[bewerk] Externe link
Pagina over Mark Uytterhoeven op de site van "De Grootste Belg"
