Mansardedak
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een Mansardedak is een dakvorm met gebroken, naar buiten geknikte vlakken. Het onderste gedeelte van het schuine dak is steiler dan het bovenste gedeelte, waarmee dit daktype het omgekeerde is van een doorzalend dak.
Ook wel mansartdak of gebrokendak genoemd.
Vanaf de tweede helft van de 19e eeuw werd dit daktype veelvuldig toegepast om de bovenverdieping van (kleine) woningen te vergroten. Het Mansardedak is vernoemd naar de Franse architect François Mansart (1598-1666).
