Manolis Andronikos

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Manolis Andronikos (Grieks Μανόλης Ανδρόνικος) (Bursa in Turkije, 23 oktober 1919 - Thessaloniki, 30 maart 1992) was een beroemde Griekse archeoloog, die vooral bekend werd door zijn ontdekking van antieke koningsgraven in het noorden van Griekenland (Macedonië).

Andronikos studeerde oudheidkunde aan de Universiteit van Athene en werd in 1952 docent Klassieke Archeologie aan de Universiteit van Thessaloniki. Hij voltooide zijn studies te Oxford bij John Beazlay (1954-1955) waarna hij ook aangesteld werd als hoogleraar te Thessaloniki. Hij trouwde met Olympia Kakoulidou en vestigde zich met zijn gezin in Thessaloniki.

Andronikos was een groot liefhebber van kunst en literatuur, met een bijzondere voorliefde voor de Griekse dichters Palamas, Seferis en Elytis. Hij ondernam verschillende opgravingcampagnes, onder meer in Veroia, Naousa, Kilkis, Chalcidice en Thessaloniki, maar werd pas beroemd door zijn ontdekking van Macedonische koningsgraven in Vergina. In de herfst van 1977 ontdekte hij daar in een ongeschonden graftombe een fraai gouden kistje, versierd met het symbool van een stralende zon (ten onrechte vaak "ster") genoemd. Onderzoek leek te bevestigen dat het kistje de botten van koning Philippus II bevatte. De vondsten uit dit en andere koninklijke graven zijn nu te zien in het Archeologisch Museum van Thessaloniki.

Alhoewel deze Schat van Vergina op zich van groot archeologisch belang is, en beschouwd moet worden als de belangrijkste ontdekking in Griekenland sinds de vondst van Mycene door Schliemann, wordt de identificatie als de graftombe van Philippus II buiten Griekenland nog door sommigen betwist.