Magnus IV van Noorwegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| ca. 1115 - 1139 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Koning van Noorwegen | ||||||
|
||||||
| Koning van Noorwegen | ||||||
|
||||||
|
Magnus IV (?, ca. 1115 - Holmengrå, 12 november 1139), ook bekend als Magnus de Blinde en Magnus Sigurdsson, was koning van Noorwegen van 1130 tot 1135 en nogmaals van 1137 tot 1139. Zijn koningsperiode markeert het begin van de lange Noorse burgeroorlog tussen verschillende troonpretendenten, die tot 1240 duurt.
Na de dood van de Magnus' vader (koning Sigurd I) in 1130 deelt Magnus de troon van Noorwegen met zijn oom Harald IV (Gille). Na enkele jaren breekt echter oorlog uit tussen de twee koningen. Op 9 augustus 1134 wordt Harald door Magnus verslagen in een veldslag bij Färlev in Bohuslän, en vlucht Harald naar Denemarken.
Tegen het advies van zijn raadmannen in, besluit Magnus na de overwinning om zijn leger te ontbinden. Hij reist af naar Bergen om daar de winter door te komen. Harald grijpt zijn kans er keert terug naar Noorwegen met een nieuw leger. Hij bereikt Bergen voor het eind van het jaar en neemt de stad zonder weinig moeite in op 7 januari 1135. Magnus wordt gevangen genomen en van de troon gestoten. Zijn ogen worden uitgestoken, hij wordt gecastreerd en één van zijn benen wordt afgehakt. Hierna staat hij bekend als "Magnus de Blinde".
Magnus gaat het klooster in en wordt monnik. In 1136 wordt Harald echter vermoord door een andere troonpretendent, Sigurd Slembe, die zichzelf in 1135 tot koning had uitgeroepen. Om zijn claim op de troon te steunen, besluit Sigurd Slembe om Magnus terug te halen uit het klooster en het koningschap met hem te delen.
Magnus en Sigurd Slembe splitsen hun leger en Magnus trekt naar het oosten van het land, waar zijn populariteit het grootst is, maar wordt verslagen door koning Inge I (Kromrug), een zoon van Harald Gille. Magnus vlucht naar Götaland en vervolgens naar Denemarken, waar hij steun voor zijn zaak probeert te krijgen. Een invasie door de Deense koning Erik II van Denemarken faalt echter.
Magnus besluit nu om zich weer bij Sigurd Slembe aan te sluiten in Noorwegen. Nadat ze een tijd hebben rondgetrokken, meer als bandieten dan als koningen, worden ze uiteindelijk verslagen door Inge I en zijn broer Sigurd II (Munn) in een veldslag bij Hvaler op 12 november 1139. Magnus valt in de veldslag, en Sigurd Slembe wordt gevangen genomen en vermoord.
Magnus IV trouwde in 1133 getrouwd met Christina, een dochter van de Deense prins Knoet Lavard.
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe links
- De saga van Magnus de Blinde en Harald Gille (Engelse vertaling)
- De saga van de zonen van Harald Gille (Engelse vertaling)
