Magister militum
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Magister militum ("meester van het leger") was de Romeinse term voor opperbevelhebber van het leger sinds Constantijn de Grote. In de laatste jaren van het West-Romeinse Rijk besliste de Magister Militum (bijna altijd van Germaanse afkomst) meestal welke Romein er keizer mocht worden en was zelf de werkelijke machthebber achter de troon.
Bekende Magistres militi waren de Germaanse generaals in Romeinse dienst Stilicho en Ricimer.
[bewerk] Beknopte bibliografie
- A. Demandt, art. Magister Militum, in RE Supplementband XII, pp. 553-790.