M26 Pershing
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
 |
|
| M26 Pershing | |
|---|---|
| Algemene kenmerken | |
| Bemanning | 5 |
| Lengte | 6.33/8.65 m |
| Breedte | 3.51 m |
| Hoogte | 2.78 m |
| Gewicht | 41.9 ton |
| Pantser en bewapening | |
| Pantser | 25 mm tot 110 mm |
| Hoofdbewapening | 90 mm Gun M3
70 granaten |
| Secundaire bewapening | 2 x Browning 7.62mm 5,000 kogels |
| Mobiliteit | |
| Motor | Ford GAF; 8 cilinder, benzine |
| Snelheid (op wegen) | 40 km/h |
| Rijbereik | 161 km (weg) |
De Heavy Tank M26 Pershing was een zware Amerikaanse tank. De M26 Pershing werd tijdens de Tweede Wereldoorlog en de Koreaanse Oorlog gebruikt. De tank is genoemd naar generaal John Pershing die de Amerikaanse strijdkrachten gedurende de Eerste Wereldoorlog leidde.
Inhoud |
[bewerk] Ontwikkeling
Door het Duitse succes in Fall Gelb in mei 1940 werd het Amerikaanse leger wakkergeschud en men besloot een moderne pantsermacht op te bouwen, nadat men in de jaren dertig de productie van tanks vrijwel geheel had verwaarloosd. Men voorzag de invoering van drie typen tanks: een lichte die de M3 Stuart zou worden, een middelzware die via de M3 Grant gestalte zou krijgen als de M4 Sherman en een zware tank. De ontwikkeling van een zware tank zou ingewikkeld en langdurig worden omdat het Amerikaanse opperbevel in 1942 dacht dat men voldoende gevarieerd materieel had met de M4 Shermans en tankjagers. Men wilde de massaproductie niet verstoren door de invoering van nieuwe tanktypes en het vervoer van zwaardere tanks zou teveel scheepsruimte in beslag nemen. Tijdens de gevechten in Normandië in de zomer van 1944 bleek echter dat de Sherman het qua bepantsering en bewapening moest afleggen tegen de Duitse Panther, Tiger en Tiger II. Er kwam zelfs een heus tankschandaal van. Om de kritiek van het Amerikaanse Congres tegemoet te komen werd overhaast overgegaan tot het in productie nemen van het beste zware-tankproject dat men toen had lopen, de T26, als M26. In november 1944 begon de fabricage die in totaal 2212 stuks zou bedragen.
[bewerk] Operationele Geschiedenis
[bewerk] Verenigde Staten
De tank werd pas in gebruik genomen na de Slag om de Ardennen en werd weinig gebruikt in de Tweede Wereldoorlog; slechts één eenheid kon met het nieuwe wapen worden uitgerust: in februari 1945 werd een compagnie van tien actief bij de 3rd Armored Division. Men probeerde die zoveel mogelijk gevechtservaring te laten opdoen en de tanks vernietigden 173 Duitse gevechtsvoertuigen. Doordat de Pershing een 90 mm kanon had, was het een zeer effectief wapen tegen de zwaardere Duitse tanks; ondanks zijn gewicht was zijn gegoten bepantsering echter niet heel erg sterk, maar bleek toch afdoende omdat de Duitsers door hun wolfraammunitie heen waren.
Na de Tweede Wereldoorlog bleek de M26 erg belangrijk te worden. Doordat de productie zo lang was uitgesteld was het een veel modernere tank geworden dan de Sherman. In mei 1946 werd de M26 zo een middelzware tank, ondanks de slechte gewicht-pantser-verhouding. Dit betekende ook dat er een nieuwe zware tank werd ontwikkeld, de latere M103. Dit zou de toon zetten voor de volgende twintig jaar in het Amerikaanse tankontwerp: men vond tanks acceptabel die eigenlijk veel te ruim en zwaar waren in verhouding met hun capaciteiten. Voor een middelzware tank was de Pershing weinig mobiel — zijn motor was dezelfde als die van sommige, veel lichtere, Shermans — en daarom werd er in 1948 een vernieuwde versie gepland: de M26E2. Deze werd later hernoemd tot de M46 Patton en zo fungeerde de M26 Pershing als basis voor de Pattontankserie, die tot in de jaren tachtig gebouwd zou worden. De M46 Patton (louter bestaande uit omgebouwde bestaande Pershings) verving de oorspronkelijke Pershings langzaam in de jaren vijftig tijdens de Koreaanse Oorlog, waarin de M26 zijn laatste inzet vond.
[bewerk] België
Toen de tanks begin jaren vijftig in de Verenigde Saten werden uitgefaseerd, werden in 1952 423 M26 and M26A1 Pershings naar België verscheept in het kader van een Mutual Defense Assistance Program ofwel MDAP, een eufemisme voor militaire ondersteuning van de VS aan hun bondgenoten. De voertuigen werden geleased aan België en bleven eigendom van de VS.
De tanks vormeden de organieke sterkte van negen mobiliseerbare reserveeenheden van bataljonssterkte: 2e, 3e en 4e Régiment de Guides/Regiment Gidsen; 7e, 9e en 10e Régiments de Lanciers/Regiment Lansiers en 2e, 3e en 5e Bataillon de Tanks Lourds/Bataljon Zware Tanks. Echter, na Pasen 1953 gebruikte het 1e Zware Tankbataljon van de 1e Infanteriedivisie voor drie maanden M26's, omdat nog niet genoeg M47 Pattons beschikbaar waren.
Na 1961 werden de meeste M26 reserve-eenheden opgeheven; de voertuigen waren nu bestemd voor het 1e en 3e Escadron de Tanks/Tank Eskadron in de reserve van de Infanterie. In 1969 werden alle M26's uitgefaseerd in het kader van een verdere inkrimping van het Belgische leger.
[bewerk] Varianten
- M26 (T26E3): hoofdtype met M3 kanon met dubbele mondingsrem.
- M26A1: verbeterd type met M3A1 kanon met rookafzuiger en enkelvoudige mondingsrem.
- M26A1E2: experimenteel type met langer T15E1/E2 - kanon. Ze worden ook wel eens "Super Pershing" genoemd.
- M26E1 of T26E4: project met langer kanon.
- M26E2: project met nieuwe motor en transmissie, samen met de M3A1 gun; resulterend in de M46 Patton.
- T26E2 of Heavy Tank M45: houwitserversie met 105 mm M101 houwitser.
- T26E5: prototype met verdikt 279 mm frontpantser.
[bewerk] Zie ook
| Amerikaanse gevechtsvoertuigen uit de Tweede Wereldoorlog |
|---|
|
Tanks: M2 Medium Tank · M3 Lee · M4 Sherman · M26 Pershing · M2 Light Tank · M3/M5 Stuart · M22 Locust · M24 Chaffee · Marmon-Herrington CTLS · M3 Grant |
