Lynda Laurence
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lynda Laurence (ook gespeld als Lawrence; geboren op 20 februari 1944 in Philadelphia, Pennsylvania) is een Amerikaanse zangeres. Ze is bekend als lid van het achtergrondkoor "Wonderlove" bij Stevie Wonder en als plaatsvervangster van Diana Ross bij The Supremes. Ze is de dochter van gospeltekstschrijver, producent en leadzanger bij The Dixie Hummingbirds Ira Tucker. Ook is ze de zus van zangeres Sundray Tucker.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
[bewerk] Begin jaren
Lynda begon haar carrière bij de groep The Pendelles, waar Sundray , die zich in die tijd Cindy Scott noemde, ook in zong. Later is ze bij het achtergrondkoor Wonderlove van Stevie Wonder terechtgekomen, waar Sundray haar niet veel later vergezelde. Lynda, Sundray en nicht Terri Hendricks, het derde lid van Wonderlove, tourden met Stevie Wonder om de single "Signed, Sealed, Delivered (I'm Yours)" (1970) te promoten en waarop Lynda een prachtige stem liet horen.
[bewerk] The Supremes
- Hoofdonderwerp: The Supremes
Nadat Florence Ballard in 1967 de groep verliet en Diana Ross in 1970, stond Mary Wilson in 1972 op het punt wéér een lid van The Supremes te verliezen. Ditmaal zou het Cindy Birdsong zijn, die op het punt van bevallen stond. Cindy had Sundray al vervangen bij de groep The Odettes, later LaBelle, dus was het vrij ironisch dat juist Lynda Cindy's plaats bij The Supremes zou innemen als achtergrondzangeres. In die tijd was Jean Terrell de leadzangeres van The Supremes. Lynda kwam bij de groep ten tijde dat ze het album "Floy Joy" (1972) uitbracht en staat ook op de hoes, maar het was Cindy die op het album zingt vlak voor haar vertrek. Tussen de nummers door die ze opnam met de groep, nam ze ook het het album "The Supremes" (1972), geproduceerd en gearrangeerd door Jimmy Webb op en het door Stevie Wonder geproduceerde nummer "Bad Weather" (uitgebracht in 1973). Begin 1974 kwam Cindy weer terug en verliet Lynda de groep.
[bewerk] Latere carrière
Lynda zong in 1975 samen met haar zus Sundray, het aanstaande Supreme-lid Susaye Greene en een achtergrondkoor, mee op het album "Song in the Key of Love" van Stevie Wonder; uitgebracht in 1976. In 1976 zongen Lynda en Sundray weer samen, maar ditmaal onder de naam "The Wilton Place Street Band". De disco-single "Disco Lucy", dat onder leiding van Lynda's toenmalige man Trevor Lawrence(producent en muzikant) stond, is afkomstig van dit album en was een herbewerking van de herkenningstune van de I Love Lucy-show.
[bewerk] Achtergrondwerk
Gezegend met een krachtige soulstem, heeft Lynda door de jaren heen hoge eisen gesteld als achtergrondzangeres. Veel legendarische en groten der muziekindustrie hebben gebruik gemaakt van Lynda in zowel de studio als ook in het concert. Lynda heeftin de studio als achtergrondzangeres gezongen voor:
- Stevie Wonder voor zijn album Songs in the Key of Life (1976)
- Jean Terrell voor haar album I Had To Fall in Love (1979)
- Aretha Franklin voor haar album Love All The Hurt Away (1981)
- Moacir Santos
- Joe Cocker
[bewerk] Solo
Als solozangeres heeft Lynda onder de naam Norma Lewis rond 1985 het album The Best of... uitgebracht en daarvan zijn de nummers (Give Me Back) Just A Little Piece Of My Heart, Love Is The Reason en Make Your Own Kind Of Music op single uitgebracht.
