Luwië

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Luvisch verspreidingsgebied

Luwië of Luvië was in het 2e en 1e millennium v.Chr. het land van bevolkingsgroepen die vooral geconcentreerd zaten in Arzawa, ten westen en ten zuidwesten van het imperium van de Hettieten, vooral in de zuidelijke en zuidoostelijke kustlanden van Klein-Azië, vanwaar zij ook naar het westen ervan waren doorgestoten. Het Luwisch is overigens nauw verwant aan het Hettitisch.

Een Luwisch koninkrijkje was in de 15e en 14e eeuw v.Chr. bij machte om redelijke weerstand te bieden aan het Hettietisch koninkrijk en zelfs de leidende rol van Klein-Azië op zich te nemen.

Het Hiëroglyfenhettitisch als beeldtaal werd samen met het Luwisch als religieuze taal gebruikt, ook in het Hettietische rijk. Luwisch sprekenden verspreiden zich meer en meer over het Hettietische rijk en droegen bij tot de instorting ervan.

Het gebied werd veel later bekend onder de naam Lydië, het westelijke deel van Anatolië, dat door de Grieken Lycië werd genoemd en waar ooit Troje was gelegen. Sommige auteurs zijn van mening dat de bevolking van Troje uit Luvieten bestond.

[bewerk] Literatuur

Stone, Merlin Eens was God als Vrouw belichaamd (1979), Servire Katwijk, ISBN 9060775821
Laroche, E. Les hiéroglyphes hittites, Première partie, l'écriture, Éditions du Centre National de la Recherche Scientifique, Paris, 1960
Melchert, H. Craig. 1996. "Anatolian Hieroglyphs", in The World's Writing Systems, ed. {Peter T. Daniels and William Bright. New York en Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-507993-0