Luis de Lannoy
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Luis de Lannoy (geboren te Curaçao) was een Nederlands-Antilliaanse verzetsstrijder in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog.
De Lannoy was de zoon van een apotheker op Curaçao en volgde aan het begin van de tweede wereldoorlog zijn opleiding in Tilburg. Hij sloot zich aan bij het studentenverzet en ging doorvoor op een distributiekantoor werken om zo levensmiddelenbonnen achter over te kunnen drukken voor onderduikers. Ook distribueerde hij illegale bladen.
Hij werkte veel samen met zijn beste vriend, Boy Ecury, een medestudent uit Aruba. Ze communiceerden in het Papiaments via brieven en samen met de hem pleeg Ecury aanslagen met brandbommen op volgeladen Duitse vrachtauto's, liet treinen ontsporen, hielp onderduikers en geallieerde piloten in Tilburg en voerde verschillende andere sabotageacties uit voor de Knokploegen in Den Haag.
Door verraad werd De Lannoy op 10 februari 1944 gearresteerd en naar de Utrechtse strafgevangenis overgebracht. Tijdens een verhoor sloegen de Duitse ondervragers hem door een ruit, waardoor glasplinters in zijn hoofd terecht kwamen. Een bevrijdingspoging door Boy Ecury mislukte. Op 5 september 1944, Dolle Dinsdag, lukte het hem in de ontstane chaos zelf te ontsnappen.
