Lucien Buysse
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lucien Buysse (eigenlijk: Buyze) (Wontergem, België, 11 september 1892 - Deinze, 3 januari 1980) was een Belgisch beroepswielrenner van 1913 tot 1933.
Zijn wielerloopbaan begon in 1914, toen hij in de Ronde van Frankrijk van start ging, maar de eindstreep niet haalde. Na de Eerste Wereldoorlog kwam hij in 1919 weer terug in de Tour, maar stapte wederom onderweg af. Het jaar daarop behaalde hij wel een derde plaats in de klassieker Parijs-Roubaix. In 1923 reed hij de Ronde van Frankrijk wel uit en eindigde op een achtste plaats. In de edities van 1924 en 1925 reed hij in de Franse ploeg Automoto voor kopman Ottavio Bottecchia. Hij werd derde in 1924 en, na een heftige discussie met Bottecchia, tweede in 1925 achter de Italiaan.
De Tour van 1926 was de langste in de geschiedenis (5745 km), met 17 etappes van gemiddeld 338 km. Lucien Buysse - zijn broers Jules en Michel waren ook in koers -, nam in de tiende etappe de leiding door tijdens een geweldige sneeuwstorm op de Col d'Aspin in de Pyreneeën de aanval te kiezen, waardoor hij bijna een uur voor kwam te liggen op zijn kopman Bottecchia. Bottecchia stapte af en Buysse arriveerde in Parijs als winnaar. Hij won in zijn loopbaan in totaal vijf Touretappes: een in 1923, twee in 1925 en twee in 1926.
[bewerk] Belangrijke zeges
- 1e in de Ronde van België (1913)
- 1e in Brussel-Luik (1914)
- 1e in de 5e etappe van de Ronde van België (1921)
- 1e in Lier (1922)
- 1e in de Zesdaagse van Vlaanderen-Gent (1923)
- 1e in de stadsprijs van Geraardsbergen (1927)
- 2e in Luik-Bastenaken-Luik (1920)
- 3e in Parijs-Roubaix (1920)
- 4e in de Giro d'Italia (1921)
