LORAN
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
LORAN staat voor LOng RAnge Navigation system. Het is een navigatiesysteem met een groot bereik en behoort evenals CONSOL, OMEGA en DECCA tot de hyperbolische navigatie-systemen.
LORAN maakt gebruik van laagfrequente signalen op een draaggolf van 100 kHz. Het bereik van het systeem is ongeveer 1000 NM met een nauwkeurigheid van 40 tot 400 meter.
Inhoud |
[bewerk] Hoe werkt het
Het systeem bestaat uit groepen zendstations: de zogenaamde ketens. Elke keten bestaat uit een master station en minimaal twee (secundaire) slave stations, veelal drie of meer. Ontvangers kunnen hun positie bepalen aan de hand van de tijdsverschillen tussen de ontvangen radiogolven van een secundair station en het master station. Het tijdsverschil levert hyperbolische positielijnen op (elke punt op een lijn heeft hetzelfde tijdsverschil). Het systeem wordt daarom ook wel een hyperbolisch systeem genoemd.
 LORAN op basis van twee stations |
 LORAN op basis van drie stations |
Op de eerste afbeelding zijn de hyperbolische lijnen te zien tussen twee stations. Op de tweede afbeelding is het patroon te zien dat 3 stations leveren. Door middel van de intersecties van de lijnen is de positie te bepalen, net als bij GPS. Onnauwkeurigheden ontstaan op de plaatsen dicht bij het master station doordat daar een lijn vaker dan een keer kan worden gekruist door een andere lijn, waardoor 2 of nog meer mogelijke posities ontstaan. Dit is op te lossen door gebruik te maken van een vierde station.
De signalen die worden uitgezonden vanaf de secundaire stations worden gesynchroniseerd met het master station door gebruik te maken van een atoomklok of door gebruik te maken van het signaal van het master station. Het signaal van een secundair station wordt vertraagd ten opzichte van het master station uitgezonden met een vast tijdsverschil. Dit wordt gedaan zodat het signaal van het ene secundaire station niet het signaal van een ander station (binnen het dekkingsgebied) zal overlappen. Het principe van het systeem is zeer eenvoudig, echter om uit de tijdsverschillen een locatie af te leiden is een computer nodig die beschikt over de precieze locaties van de stations en het tijdstip van uitzenden van de secundaire stations ten opzichte van het master station. Om zo nauwkeurig mogelijk de positie te bepalen moet ook rekening gehouden worden met dag en nacht, weer en andere eigenschappen van de atmosfeer die de signalen kunnen beïnvloeden.
[bewerk] Ontwikkeling van LORAN-C
LORAN-C is oorspronkelijk ontwikkeld als een Amerikaans militair systeem in de vijftiger jaren, afgeleid van het minder succesvolle LORAN-A. De VS heeft ongeveer 10 ketens, verspreid over de wereld, geplaatst. Het militair gebruik van LORAN-C verviel grotendeels door de introductie van GPS (1990-1993). Het beheer van de ketens is inmiddels overgenomen door derden, zodat het systeem tegenwoordig civiel in gebruik is. Doordat GPS ook civiel te gebruiken is heeft het LORAN systeem niet veel gebruikers meer.
Door de TU Delft is een op Loran-C gebaseerd DGPS-systeem (Differentiaal GPS) ontwikkeld met de naam Eurofix. Dit systeem is productie-klaar en uitgetest, tezamen met CHAYKA, de Russische versie van LORAN-C.
Sedert 2005 bouwt Saoedi-Arabië aan het systeem Saudi Positioning System (SPS), dat gelijkenis vertoont met Eurofix.
[bewerk] LORAN-A
De voorloper van LORAN-C was LORAN-A, ontwikkeld tijdens de Tweede Wereldoorlog op het Massachusetts Institute of Technology (MIT). Dit systeem maakte gebruik van een hogere frequentie en was minder nauwkeurig dan LORAN-C. Het bereik van LORAN-A lag rond de 600NM.
[bewerk] Externe links
- CONSOL - CONSOL Radio-navigatiesysteem
- OMEGA - OMEGA Radio-navigatiesysteem
- Loran-C - Engelstalige versie op Wikipedia
- Loran-A - De ontwikkeling van een lange afstand navigatie-systeem tijdens WO-II
- Eurofix TU - Delft - Eurofix DGPS systeem
- Eurofix apparatuur - Eurofix apparatuur
