LOFAR
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
LOFAR (LOw Frequency ARray / Lage Frequentie Telescoop ) is een nieuw te bouwen radiotelescoop in Nederland en Duitsland die vanaf 2008 astronomisch onderzoek zal gaan doen in het frequentiebereik tussen 10 en 240 MHz.
LOFAR zal gaan bestaan uit ongeveer 25.000 kleine antennes. Het testveld - bestaand uit 60 van deze antennes - ligt bij het dorp Exloo in Drenthe. In een gebied van ruwweg 2km diameter bij Exloo wordt ongeveer de helft van de antennes geplaatst. Ook zullen er kleine gebieden met antennes gecreëerd worden in vrijwel alle noordelijke provincies van Nederland en op ongeveer 10 locaties in Duitsland. Dit enorme project zal ongeveer 150 miljoen euro kosten.
Er zal een IBM Blue Gene/L-supercomputer worden gebruikt om de enorme hoeveelheid data te kunnen verwerken naar bruikbare (beeld)informatie voor de wetenschap. Stella (Supercomputer TEchnology for Linked Lofar Applications) is op 26 april 2005 in gebruik genomen in het rekencentrum van de Rijksuniversiteit Groningen.
Het uitgebreide en supersnelle glasvezelnetwerk dat alle antennestations verbindt kan ook heel goed gebruikt worden om andere sensoren aan te koppelen (een antenne is een sensor voor radiogolven) want LOFAR is eigenlijk een heel groot sensornetwerk dat veel breder toepasbaar is. Naast sterrenkundigen gaan ook landbouwkundigen en geofysici gebruikmaken van het netwerk. Landbouwers gebruiken het sensornetwerk om echte precisielandbouw te kunnen beoefenen. Door het in de gaten houden van gewassen en het bestuderen van de invloed van weersomstandigheden en ziekten, wordt kennis ontwikkeld over efficiënt beheer van productieprocessen. Geofysici hangen seismische geluidssensoren aan het LOFAR-netwerk en kunnen zo de aardbodem van Noord-Nederland in kaart brengen. Nieuwe gegevens over bodemdaling, watermanagement en aardgaswinning komen daarmee ter beschikking.
[bewerk] Externe links
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden in de categorie Lofar van Wikimedia Commons. |
