Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lodewijk V de Oude (mei 1315 - Zorneding bij München, 18 september 1361) was de oudste zoon van keizer Lodewijk de Beier en diens eerste echtgenote Beatrix van Silezië-Glogau. In 1323 werd hij door zijn vader aangesteld als markgraaf van Brandenburg, maar hij liet het bestuur in 1351 over aan zijn halfbroer Lodewijk VI van Beieren, nadat hij met de adel in onmin was geraakt. In 1347 volgde hij zijn vader ook op als hertog van Beieren, samen met zijn halfbroer Lodewijk. In 1349 werd Beieren opgedeeld en behielden zij Opper-Beieren. Na zijn huwelijk met Margaretha Maultasch, de dochter van Hendrik van Karinthië, was hij in 1342 ook graaf van Tirol geworden. Hij werd de vader van Meinhard III van Tirol. Voordien was hij gehuwd met Margaretha van Denemarken (-1340), de dochter van koning Christoffel II van Denemarken.
