Lier (muziekinstrument)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De lier of lyra is vooral bekend als een in de klassieke Oudheid en Middeleeuwen veel gebruikt muziekinstrument en de voorloper van de harp. In de Griekse cultuurperiode was de lyra een begeleidingsinstrument voor dichters. Het bestond uit een houten klankkast, waaruit twee armen staken, verbonden door een stemschroeven bevattende dwarsbalk, vanwaar vier tot zeven snaren over de klankkast liepen. De darmsnaren werden zowel met de vingers als met een plectrum aangetokkeld. Ook de middeleeuwse eensnarige luit met peervormige klankkast en lange hals wordt lier genoemd. Maar ook in de tijd van Koning David in het Oude Testament is er al sprake van dat hij lier speelde en zo Koning Saul op goede gedachten bracht. Langzamerhand raakte het instrument in vergetelheid en diende alleen nog als symbool, om iets bijzonders uit te drukken.
In 1926 werd de lier echter nieuw gebouwd door Edmund Pracht en Lothar Gärtner, nu als chromatisch gestemd snaarinstrument, waardoor het mogelijk werd nieuwe modern gecomponeerde muziek te spelen. Deze moderne lier wordt nu bespeeld in vier liggingen, nl. sopraan, alt, tenor en bas. De snaren geven een bijzonder heldere verfijnde klank, en zijn een inspiratiebron voor spelers, componisten en bouwers. Tegenwoordig worden er over de hele wereld nieuw gevormde lieren gebouwd, en bespeeld.
