Liberalisering
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Van liberalisering is sprake als de overheid beperkingen om tot een bepaalde markt toe te treden opheft en dus concurrentie toestaat.
Sinds de jaren tachtig zijn verschillende liberaliseringen doorgevoerd. In Nederland gebeurde dit onder meer onder de kabinetten Lubbers, Kok en Balkenende.
Een voorbeeld van een liberalisering is de telecommunicatiesector. Vanaf 1998 stond het ondernemingen min of meer vrij tot die markt toe te treden. Sindsdien is mobiel bellen voor vrijwel iedereen betaalbaar geworden. Ook bellen via het vaste net werd veel goedkoper, dat geldt met name voor internationaal telefoonverkeer.
Vanuit de antiglobaliseringsbeweging en de vakbonden is er vaak kritiek op de liberalisering omdat die ten koste zou gaan van arbeidsplaatsen. Voorstanders voeren daarentegen aan dat liberalisering vrijwel altijd gunstig uitpakt voor burgers omdat zij er meer keuzevrijheid door krijgen.
Liberalisering moet niet verward worden met privatisering. Dat laatste is het verkopen van overheidseigendom.
