Landrecht
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het landrecht was een soortgelijk recht als het stadsrecht en kon gelden voor een relatief klein gebied, voor een gewest of voor een geheel land. Als een plaats geen stadsrechten bezat, dan gold het landrecht van het gebied waarin deze lag. Over het algemeen werd uitgegaan van de regel: stadsrecht breekt landrecht (als het stadsrecht afweek van het landrecht, dan ging het stadsrecht voor).
Een heerser van een gebied kon landrecht verlenen. Zo gaf graaf Floris V Kennemerland (het gebied waarin Haarlem ligt) in 1274 landrechten. Het was dus mogelijk dat in een land verschillende landrechten golden.
In de negentiende eeuw is het landrecht afgeschaft.
