Kwartje van Kok
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het kwartje van Kok is de naamgeving van de accijnsverhoging op autobrandstof in Nederland die onderdeel uitmaakte van het pakket maatregelen uit de zogeheten Tussenbalans 1991 van het kabinet-Lubbers III waar Wim Kok Minister van Financiën was (en uitvoerder van het plan tot accijnsverhoging van Staatssecretaris van Financiën Marius van Amelsvoort (CDA)).
[bewerk] Reden
De reden van de invoering van Tussenbalans 1991 was om de tekorten op de rijksbegroting terug te dringen. Aangezien dit pakket tevens maatregelen bevatte die de kosten van het openbaar vervoer zouden doen stijgen werd besloten tot een gelijke verhoging van de kosten van autogebruik via de accijnsverhoging .
De accijnsverhoging bedroeg 18,3 cent (8,3 eurocent) per liter ongelode benzine en 7 cent (3,18 eurocent) per liter voor diesel, exclusief BTW. Er is enkele malen door verschillende partijen getracht het kwartje afgeschaft te krijgen. Hierbij werden veelal argumenten gebruikt als zou het kwartje van Kok enkel als tijdelijke maatregel zijn ingevoerd en enkel om een tijdelijk tekort op de begroting te vullen. Dat was vooral in verkiezingstijd. Een daadwerkelijke afschaffing heeft het niet meer gehaald.
In het regeerakkoord van het kabinet-Balkenende II is afgesproken dat de opbrengst van het kwartje van Kok gebruikt wordt voor investeringen in wegen en voor het onderhoud van openbaar vervoer en vaarwegen.
In 2008 is een actiegroep opgericht om deze 'tijdelijke' accijns van de brandstof af te krijgen, als compensatie voor de enorm gestegen olieprijzen.
[bewerk] Zie ook
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
