Krekels
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Krekels | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Een Amerikaanse soort. |
|||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
Familie | |||||||||||||||
Gryllidae Bolívar, 1878 |
|||||||||||||||
Zwarte veldkrekel (Gryllus campestris) |
Krekels behoren tot de familie Gryllidae van de orde Orthoptera (sprinkhanen en krekels). De wijfjes hebben een lange legboor, waarmee ze de eieren leggen in de grond of in spleten. Het bekende sjirpen wordt door de mannetjes veroorzaakt. Dit doen ze door de vleugels langs elkaar te wrijven.
Krekels komen vooral in de warmere landen voor (ongeveer 1100 soorten). Inheemse soorten in Nederland zijn de boskrekel (Nemobius sylvestris) en de zwarte veldkrekel (Gryllus campestris). Eerstgenoemde soort komt voor op de grond onder bomen of struiken, met name op plaatsen waar een dikke strooisellaag ligt. De zwarte veldkrekel is (veel moeilijker) te vinden in holletjes in grasland. In Nederland zijn de krekels sterk in aantal achteruit gegaan; ze staan daarom ook als 'bedreigd' op de Rode Lijst van sprinkhanen en krekels. Boskrekels komen plaatselijk in veel bossen in het oosten van Nederland echter nog zeer veelvuldig voor.
Door de klimaatverandering is er echter in 2004 ook een soort bijgekomen: de wijnkrekel (Oecanthus pellucens). Deze soort verbreidt zich in het Rijndal, en is bij Lobith Nederland binnengekomen.
Krekels worden ook commercieel of thuis gekweekt voor mensen die reptielen en amfibieën houden. Ze dienen dan als voedseldier, maar moeten bij het aanbieden wel voorzien worden van extra vitaminen. Krekels bevatten wel veel eiwitten maar zijn verder weinig voedzaam. De krekels worden verkocht op maat; kleine krekeltjes zijn slechts enkele millimeters lang en worden maat 2 of 3 genoemd, de grootste maat is 8 en deze exemplaren zijn ongeveer 2 centimeter lang en gevleugeld. Nadeel van gevleugelde exemplaren is dat deze een enorme herrie kunnen produceren. Twee soorten worden als voederdier het meest gebruikt;
- Veldkrekels (Gryllus); veroorzaken bij ontsnapping niet snel een plaag, maar stinken behoorlijk.
- Huiskrekel (Acheta domesticus); geur is veel minder, maar zijn snel en kunnen een plaag vormen.
[bewerk] Literatuur
- Veldgids Sprinkhanen en krekels (2004), Roy Kleukers en René Krekels, Uitgeverij KNNV, 192 pp., ISBN 9789050111935
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden in de categorie Gryllidae van Wikimedia Commons. |