Koepelkerk
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een koepelkerk is een kerkgebouw waarbij het schip overdekt wordt door een koepelvormige kap. In de meeste gevallen is de kerk een centraalbouw. De term wordt ook wel gebruikt voor kerken waarbij alleen de kruising van een grote koepel is voorzien.
Koepelkerken komen veelvuldig voor in de Byzantijnse architectuur. In de westerse architectuur werden koepelkerken voor het eerst toegepast tijdens de Renaissance. Met name na de Reformatie ontstond een groeiende behoefte aan centraliserende kerken, die vaak van een koepel werden voorzien. Tijdens de hieropvolgende Barok werden ook veel katholieke koepelkerken gebouwd.
In het plaatsje Willemstad in Noord-Brabant staat de eerste kerk van de noordelijke Nederlanden die speciaal voor protestantse diensten werd gebouwd. Deze kerk moest verplicht een koepel zijn en is verder achthoekig. Vele latere protestantse kerken zijn eveneens achthoekig, zoals de Marekerk in Leiden.
[bewerk] Koepelkerken
- Koepelkerk (Arkel)
- Koepelkerk Arnhem
- Koepelkerk (Hoorn)
- Koepelkerk Leiden
- Koepelkerk Middelburg
- Koepelkerk (Maastricht)
- Koepelkerk Onze-Lieve-Vrouwekerk (Helmond)
- Koepelkerk (Smilde)
- Koepelkerk (Willemstad)
- Ronde Lutherse Kerk (Amsterdam)
