Kniepeesreflex

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De kniepeesreflex is een spierrekkingsreflex verlopend via de zenuwwortels L3-L4 en de N. femoralis.

[bewerk] uitvoering

Men kan de patiënt in rugligging of zittend onderzoeken. De onderzoeker heft de knieën van de patiënt ongeveer 20 cm van het bed. Dan klopt hij met de reflexhamer ter hoogte van de peesaanhechting net onder de knieschijf. Te verwachten effect : knie-extensie of zichtbare contractie van de M. quadriceps.

Men kan deze reflex ook nagaan bij de zittende patiënt met vrij afhangende benen. Te verwachten effect: het onderbeen wipt omhoog en slingert enkele keren heen en terug. De slingerbeweging ebt echter snel weg.

Als de patiënt erg gespannen is of erg gefixeerd op de eigen knieën lukt het soms niet goed de reflex aan te tonen; het helpt dan meestal als men de patiënt de ogen laat sluiten en iets anders te doen geeft, zoals het in elkaar haken van de vingers en dan aan de verhaakte handen te laten trekken (handgreep van Jendrassik).

Men kan de kniepeesreflex ook onderzoeken met gestrekte benen. Plaats de wijsvinger op de patella en druk deze lichtjes caudaalwaarts. Klop met de reflexhamer in de caudale richting op de wijsvinger. Te verwachten effect: de patella wipt craniaalwaarts.

Bij mensen met een rughernia kan deze reflex gestoord zijn, maar er zijn ook andere mogelijke oorzaken van een verminderde of een versterkte reflex.