Kitáb-i-Aqdas
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Kitáb-i-Aqdas is het centrale boek van het Bahá'í-geloof, geschreven door Bahá'u'lláh, de stichter van de godsdienst. Het werd voltooid in 1873, en is in het Arabisch geschreven. In 1890-91 werd oorspronkelijke Arabische tekst voor het eerst in boekvorm gedrukt in Bombay. De Kitáb-i-Aqdas wordt ook het "Heiligste Boek", het "Boek van Wetten" en soms het "Boek van Aqdas" genoemd.
De Kitáb-i-Aqdas wordt beschouwd als "moeder-boek" van de Bahá'í-leringen, en "Handvest van de toekomstige wereldbeschaving" (God Schrijdt Voorbij). Het is echter niet slechts een `boek van wetten’, maar behandelt tevens andere kwesties, in het bijzonder ethische aansproringen aan diverse individuen, groepen en plaatsen. De Kitáb-i-Aqdas bespreekt ook de totstandbrenging van Bahá'í bestuurlijke instellingen, religieuze praktijken, wetten van persoonlijke status, strafrecht, sociale principes en profetieën.
[bewerk] Bronnen
- Bahá'u'lláh, (1872). Kitáb-i-Aqdas (nl). Den Haag:Stichting Bahá'í Literatuur. URL bezocht op 2007-09-07.
