Kavel (grond)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een kavel is de aanduiding voor een relatief klein, samenhangend stuk grond dat één bepaalde vorm van gebruik heeft en dat meestal is omgeven door een duidelijk herkenbare grens, in de vorm van heggen, afrasteringen of sloten. Zo spreekt men onder andere over een landbouwkavel en een bouwkavel.

Een kavel is als begrip niet hetzelfde als een perceel, maar wel kan een perceel uit een enkele kavel bestaan. In de 19e en 20e eeuw werden landmeters betaald per ingemeten perceel (stukloon), zodat zij er baat bij hadden zoveel mogelijk percelen te creëren.

Een perceel bestaat tegenwoordig vaak uit meer dan een kavel, wanneer voor deze kavels dezelfde rechtseenheid bestaat.

Een kavel kan ook uit meer dan een perceel bestaan, als er binnen die kavel meerdere eenheden bestaan. Zo kan bijvoorbeeld een deel met hypotheek bezwaard zijn en een ander deel niet, of rust er op een gedeelte een zakelijk recht, zoals een erfdienstbaarheid.