Kaukasisch Albanië
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kaukasisch Albanië was een koninkrijk dat bestond vanaf de vierde eeuw voor Christus to de negende eeuw na Christus op het gebied van het huidige Azerbeidzjan en Dagestan.
Het koninkrijk ontstond toen de Albaniërs een Ibero-Caukasisch volk na de slag bij Gaugamela als veteranen van het Perzische leger in het gebied achterbleven. In de tweede eeuw voor Christus werd de rechteroever van de rivier Koera door de Armeniërs veroverd. Na het inlijven van Armenië in 66 v. Chr. als de Romeinse provincie Armenia, verloren de Armeniërs een deel van hun gebied en verschoof de noordgrens naar de rivier de Aras. De Romeinen maakten van het koninkrijk een vazalstaat, totdat de Armeniers het gebied tot aan Koera heroverden. Nadat Armenië in 387 onder de Romeinen en de Sassaniden was verdeeld, kreeg Albanië als Perzische vazalstaat haar grenzen tussen Koera en de Aras terug. In de vierde eeuw diende het gebied als slagveld voor de Perzen, de Byzantijnen en het Kanaat van Kazan. Na de Derde Turks-Perzische oorlog was het gebied in Kazaanse handen. In de zevende eeuw werd Albanië door de Arabieren veroverd en werd vazal van de Arabische kalifaten. De resten van het verzwakte koninkrijk werden in de negende eeuw door het Georgische koninkrijk Hereti veroverd.
