Kasteel Duurstede
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kasteel Duurstede is een middeleeuws kasteel in de Utrechtse stad Wijk bij Duurstede.
Inhoud |
[bewerk] Oorsprong en ontwikkeling
De geschiedenis van het kasteel gaat terug tot de vroege 13e eeuw toen de graaf van Bentheim een versterkt huis, gelegen nabij de plek waar vroeger Dorestad lag, in leen gaf aan het geslacht van Abcoude. In 1270 bouwde Zweder van Abcoude een zware bakstenen woontoren (of 'donjon') die er nu ook nog staat. Het kan zijn dat de naam van het kasteel, 'Duurstede', vanaf toen werd gebruikt.
Het huis bleef tot 1449 in het bezit van het geslacht van Abcoude, toen werd het onder dwang verkocht aan de bisschop van Utrecht en kwam uiteindelijk in het bezit van het Sticht.
Bisschop David van Bourgondië, die het kasteel tussen 1459 en 1496 in bezit had, liet het kasteel grondig verbouwen. Hierbij werd de oude donjon volledig ingesloten door nieuwbouw. Tijdens deze verbouwing werd ook de nu nog intacte Bourgondische toren gebouwd. De opvolgers van David, Frederik IV van Baden en Filips van Bourgondië, gebruikten het kasteel ook als hun residentie.
De laatste grote uitbreiding van het kasteel vond plaats in 1577. Toen werd er een aarden, gebastionneerde omwalling om het kasteel opgeworpen.
[bewerk] Neergang en verval
Hoewel het kasteel in 1640 nog in goede staat verkeerde, verviel het ergens in de tweede helft van de 17e eeuw compleet tot een ruïne. Op een prent uit 1700 blijkt dat er al niet veel meer over was van het eens zo trotse gebouw. Deze teloorgang was het gevolg van bezuinigingen en verwaarlozing van de kant van het Sticht, en door vernielingen door Franse troepen tijdens het rampjaar 1672.
[bewerk] Wat is er nu nog te zien
[bewerk] De Donjon
De oude donjon van Zweder van Abcoude heeft door zijn uiterst robuuste constructie de tand des tijds redelijk goed doorstaan, en is nu nog een uitstekend voorbeeld van een middeleeuwse woontoren. De muren zijn twee en een halve meter dik; de oorspronkelijke ingang lag op de tweede verdieping en was bereikbaar via een houten trap die in tijden van nood gesloopt of afgebrand kon worden.
[bewerk] De Bourgondische toren
Een van de hoektorens van het oude kasteel werd tijdens de 15e eeuw uitgebouwd tot de nu nog steeds bestaande Bourgondische toren. Waar de rest van het kasteel aan het einde van de Middeleeuwen meer weg had van een luxe slot, was de Bourgondische toren overduidelijk een bouwwerk met een militaire functie. Met zijn hoogte van meer dan veertig meter en zeer dikke muren is de toren vandaag de dag nog zeer imposant.
[bewerk] Overige bouwdelen
Aan het begin van de 20e eeuw zijn de overige resten van het gebouw geconsolideerd en opgemetseld tot een kleine hoogte boven het maaiveld, zodat nu ook nog een idee te vormen is over hoe omvangrijk het kasteel vroeger was. Naast de vroegere toegangspoort is er nog wat hoger oprijzend muurwerk te vinden, behorend tot de buitenmuur, en een hoektoren.
[bewerk] Omwalling
De gebastionneerde omwalling is nog aanwezig en is in de 19e eeuw omgevormd tot een mooi park.
[bewerk] Film- en tv-opnames
Kasteel Duurstede werd gebruikt in onder meer de volgende film- en tv-opnames:
- Bassie en Adriaan
- De Diamant.
- Het Monster van Toth in 1999, een Telekidsfilm met in de hoofdrollen Carlo Boszhard en Irene Moors.
- De binnenopnames als Spaans kasteel van De Club van Sinterklaas & Paniek in de Confettifabriek (2006).
