Justine Pelmelay

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Justine Pelmelay (Leiden, 24 september 1958) is een Nederlandse zangeres.

Justine Pelmelay werd als Anneke Pelmelay geboren als dochter van een moeder uit Java en een vader uit Ambon. De artiestennaam Justine is de naam van haar oma. Justine komt uit een muzikale familie. Haar 4 broers Joop, William, Frits en John en zus Elleke bespelen allen een instrument. Haar zus Elleke, nichtje Diana Pelmelay en Justine's dochter Naomi maken deel uit van The Real Motown Girls. Tevens is Justine een nicht van Julya Lo'ko, Simone Pormes en Eefie Workala.

Vanaf halverwege de jaren '80 zingt Justine Pelmelay in verschillende Nederlandse groepen, zoals de Pasadena Dream Band, Swinging Soul Machine en The Jody Singers. In 1988 zat ze in het achtergrondkoor bij het optreden van Gerard Joling op het Eurovisie Songfestival. Een jaar later mocht ze Nederland zelf op het liedjesfestijn vertegenwoordigen, en wel met het lied "Blijf zoals je bent". De verwachtingen waren hooggespannen: de dag voor het Songfestival stond ze op een gedeelde eerste plaats bij de Britse bookmakers. Een onzuivere noot tijdens het optreden zorgde er echter voor dat Pelmelay slechts als vijftiende eindigde. (Zie ook: Eurovisie Songfestival 1989)

In de jaren '90 vormde Justine Pelmelay samen met de Nederlands-Indonesische televisiekok Lonny Gerungan het duo Justine & Marlon. Zij brachten met veel succes drie CD albums uit met Indische liedjes en zorgden daarmee voor een revival van de Evergreens uit ons koloniaal verleden. De CD albums haalden stuk voor stuk een notering in de Album Top 20. In de jaren daarna maakte Justine Pelmelay ook nog een paar singles, waaronder The Man I Love, Hold Me, Een vriend laat je niet in de steek en Perhaps Love, een duet met John Denver.

In 2005 deed Justine Pelmelay een poging om opnieuw voor Nederland naar het Eurovisie Songfestival te gaan. Hiervoor deed ze mee aan één van de voorrondes van het Nationale Songfestival, met het nummer What you see is what you get. Datzelfde jaar nog nam ze bij de Dutch Diva's de plaats in van Sandra Reemer, maar hield hier in 2006 mee op om weer solo verder te gaan.

In april 2006 nam Justine een nieuwe solo-single op met de titel Nothing's Gonna Shut Me Up. Het nummer was geschreven door Paul Mayer en Marco Dirne en werd uitgebracht door uitgeverij Going Beyond Publishing. Sommige media meenden dat dit voor haar een "comeback" als solo artieste zou kunnen betekenen, maar hoewel het nummer in diverse plaatsen in Nederland vrij goed werd ontvangen, brak het niet landelijk door.

In februari en maart 2007 stond Justine weer in de schijnwerpers in de Theatershow "The Soul of Motown". De afsluiting van deze show was in de Rai te Amsterdam met medewerking van de Three Degrees, The Supremes en Jocylin Brown. Ook was te zien in haar strijd met haar overgewicht in "De Afvallers met Sterren" op SBS 6. De zangeres viel meer dan dertien kilo af. Het gewichtsverlies en de vele gesprekken met haar coach Hein Vergeer, hebben Justine laten inzien dat het ook anders kan. Dat je een knop om moet zetten om je doel te bereiken.

Naast haar artiesten bestaan heeft Justine Pelmelay een volledige baan bij het Telecom bedrijf KPN. Hier werkt ze als coordinator van de opleidingen op de gehele zakelijke markt in Rotterdam en gebruikt daarbij haar oorspronkelijke naam, Anneke Pelmelay.

Op dit moment werkt ze aan een onthullende autobiografie. Hierin vertelt zij over haar leven als zangeres en huismoeder, maar ook over zichzelf als vrouw die nog een baan heeft om brood op de plank te krijgen voor haar gezin. Ze vertelt in haar boek ook over de angst waarmee ze als moeder jarenlang heeft geleefd. Het leek erop dat haar nu 14-jarige zoontje Quincy de levensbedreigende taaislijmziekte had.

Daarnaast zal zij op 16 en 17 november 2008 een groots Gala concert geven in het Palace Hotel te Noordwijk. Op 16 november is er een Meet en greet met Justine Pelmelay en aansluitend een speciaal optreden voor de Fans. Op 17 november zal het Gala concert in het teken staan van het goede doel de Nederlandse Cystic Fibrosis Stichting. Zij zal haar best doen om geld te genereren voor medicatie voor deze ziekte. Justine Pelmelay heeft 3 kinderen, waarvan 1 dochter Naomi van 22 jaar en een tweeling, dochter Gingy en een zoon Quincy van 15 jaar en 1 pleegdochter Madelon.

[bewerk] Singles

• Smiley People (1987) met Pasadena Dream Band
• Hurt By You (1987)
• Blijf Zoals Je Bent (1989)
• The Man I Love (1990)
• Hold Me (1991)
• Een Vriend Laat Je Niet In De Steek (1996)
• Perhaps Love (liefde Is...) (1996) met John Denver
• Alles Wat Ik Wil (2001)
• Ik Geloof In Jou (2002)
• Just One Kiss (2006) met Dutch Diva's
• Nothing's Gonna Shut Me Up (2006)

Voorganger: Gerard Joling

Nederland en het Eurovisiesongfestival 1989 Justine Pelmelay

Opvolger: Maywood