Jules Le Jeune
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jules Ange Ladislas Le Jeune (Luxemburg, 5 mei 1828 - Brussel, 18 februari 1911) was een Belgisch politicus voor de Katholieke Partij.
Le Jeune was doctor in de rechten en doctor in de politieke en administratieve wetenschappen en was advocaat en hoogleraar aan de ULB. Hij was een eminent jurist.
Le Jeune was van 1894 tot 1900 senator voor de provincie Brabant en van 1887 tot 1894 minister van Justitie. Als Minister van Jusitie lag hij in 1888 aan de basis van de wet op de voorwaardelijke invrijheidstelling. Deze wet is beter bekend als de Wet Lejeune.
In 1894 werd Jules Le Jeune benoemd tot minister van Staat.
| Voorganger: Joseph Devolder |
Minister van Justitie 1887-1894 |
Opvolger: Victor Begerem |
