Jules De Bruycker
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jules De Bruycker (Gent, 29 maart 1870 - 5 september 1945) wordt net als James Ensor gerekend tot de belangrijkste Vlaamse etsers. Het oude Gent was zijn voornaamste inspiratiebron. Hij werd professor aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verbleef hij te Londen en hij verwierf er wereldfaam met zijn oorlogsprenten. Typisch voor zijn kunst zijn uitbeeldingen van oude volkstypes, terwijl zijn merkwaardige kathedralen (Rouen, Amiens, Antwerpen) opzien baarden. Ook volksscènes te Parijs, Brussel en Antwerpen tekenen virtuoos het alledaagse, vaak armoedige leven.
Grégoire Le Roy publiceerde in 1933 "L'oeuvre gravé de Jules De Bruycker, avec une notice critique et biographique."
