Joseph Joachim
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Joseph Joachim (Kittsee 'Kopčany' bij Pressburg (Bratislava), 28 juni 1831 - Berlijn, 15 augustus 1907) was een Duits violist, componist en pedagoog van Hongaarse afkomst. Hij wordt gezien als de grondlegger van de moderne viooltechniek en als de meest invloedrijke violist ooit.[1]
Joachim stond bekend als wonderkind. Hij studeerde bij Joseph Böhm in Wenen, en werkte als violist onder leiding van Felix Mendelssohn, Robert Schumann, Franz Liszt, Marschner en anderen. Hij werd directeur van de 'Hochschule für Musik' in Berlijn en was de primarius van het Joachim Strijkkwartet.
Het spel van Joachim werd zowel qua technisch niveau als in de vertolking gezien als zeer hoogstaand. Vandaar dat diverse componisten werken aan hem opdroegen.
Als componist schreef Joachim werken voor viool en orkest, cadenzen bij de vioolconcerten van Mozart en Beethoven, en orkestwerken.
Voorts schreef hij samen met Andreas Moser een vioolmethodiek in drie delen. In 1908 gaf Moser de briefwisselingen tussen Joachim en Johannes Brahms uit en ook de brieven die in de periode van 1911 tot 1913 tussen Moser zelf en Joachim waren gewisseld.
[bewerk] Historische opnamen
Joseph Joachim werkte mee aan een serie inmiddels historische, opnamen uit de tijd dat men nog eenzijdige grammofoonplaten maakte:
- Joachim: Romance in C groot Op. 20 (gespeeld door de componist). Ref 047906. Matrix 218y.
- Bach: 1ste Sonate voor viool in G klein BWV 1001: Prelude. Ref 047903. Matrix 204y.
- Bach: 1ste Partita voor viool in B klein BWV 1022: Bourree. Ref 047904. Matrix 205y.
- Brahms: Hongaarse Dans WoO 1: No 1. Ref 037904, Matrix 219i (Franse persing).
- Brahms: Hongaarse Dans WoO 1: No 2. Ref 037905, Matrix 217i (Franse persing).
- Brahms: Hongaarse Dans WoO 1: No 1. Ref 047904, Matrix 219y (Duiste persing).
- Brahms: Hongaarse Dans WoO 1: No 2. Ref 047905, Matrix 217y (Duiste persing).
| Referenties: |
|
