Jos De Saeger
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jozef (Jos) De Saeger (Boom, 3 augustus 1911 - Mechelen, 7 april 1998) was een Belgisch politicus voor de CVP.
Hij was gemeenteraadslid te Mechelen en vervangend burgemeester van Antoon Spinoy. Toen hij minister van Openbare Werken werd (1966-1973) lag er in België iets meer dan 300 km autosnelweg en had het wegennet een zeer bedenkelijke reputatie. Hij wist dat snel te veranderen. Ook het waterwegennet en de zeehavens kregen aandacht.
Na de val van de regering Leburton in 1974 weigerde hij een opdracht als informateur. Later werd hij minister van Volksgezondheid en Gezin.
Hij vormde de Commissies van Openbare Onderstand (COO) om tot moderne instellingen, de openbare centra voor maatschappelijk welzijn (OCMW). Het bestaansminimum is ook zijn initiatief.
Hij was geen voorstander van federalisme en wilde enkel de provincies meer bevoegdheden geven voor regionale economie, technisch onderwijs, volksopvoeding en cultuurzorg, wegenbouw, landbouw, huisvesting en toerisme. Later zag hij in dat federalisme de enige manier was om zijn land als staat te behouden.
Op 4 oktober 1978 werd hij benoemd tot minister van Staat.
In 2005 was hij ook één van de kansmakers op de titel De Grootste Belg, maar haalde de uiteindelijke nominatielijst niet en strandde op nr. 418 van diegenen die net buiten de nominatielijst vielen.
[bewerk] Politieke loopbaan
- 1965 - 1973 : minister van Openbare Werken
- 1973 : minister van Volksgezondheid en Milieu
- 1973 - 1974 : minister van Volksgezondheid, Milieu en Gezin
- 1974 - 1977 : minister van Volksgezondheid en Gezin
Voorganger: [[]] |
Voorzitter van de Vlaamse vleugel van de CVP 1961-1963 |
Opvolger: [[]] |
Voorganger: Georges Bohy |
Minister van Openbare Werken 1965-1973 |
Opvolger: Alfred Califice |
Voorganger: Léon Servais |
Minister van Volksgezondheid en Gezin 1973-1977 |
Opvolger: Luc Dhoore |
Voorganger: geen |
Minister van Milieu 1973-1974 |
Opvolger: Karel Poma |