Jomo Kenyatta
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jomo Kenyatta, bijnamen Speer van de natie en Wijze man (Ihachweri, 20 oktober 1893 - Mombassa, 22 augustus 1978), was een Keniaans premier (1963-1964) en president (1964-1978).
Kenyatta studeerde tussen 1929 en 1946 voornamelijk in Groot-Brittannië. In 1946 was hij één van de medeoprichters van de Kenya African Union (KAU). De KAU streefde naar de onafhankelijkheid van Kenia. Kenyatta groeide uit tot de populairste Keniaan van die dagen. In 1952 werd Kenyatta door de Britse autoriteiten gearresteerd omdat hij banden zou hebben met de Mau Mau opstandelingen. De Mau Mau hoopte via geweld de onafhankelijkheid van Kenia te bewerkstelligen. In 1953 werd Kenyatta tot zeven jaar dwangarbeid veroordeeld. Door deze maatregel werd Kenyatta nog populairder en in 1960, terwijl hij nog gevangen zat, werd hij tot voorzitter van de Kenya African National Union (KANU), de opvolger van de KAU, gekozen. In augustus 1961 kwam hij vrij.
In 1962 werd Kenyatta in de Wetgevende Vergadering van Kenia gekozen. Hij werd de belangrijkste oppositieleider in de Wetgevende Vergadering. In 1963 won de KANU de verkiezingen en werd Kenyatta minister-president. Hij probeerde op vreedzame weg via onderhandelingen met de Britten de Keniaanse onafhankelijkheid te verkrijgen. In december 1963 werd Kenia een onafhankelijke staat en in 1964 een republiek binnen het Britse Gemenebest. Kenyatta werd de eerste president van de Republiek Kenia. Kenyatta voerde een politiek van niet-gebondenheid en Afrikaans socialisme. Hij wist het vertrouwen te winnen van de blanke boeren die gewoon in Kenia mochten blijven.
Jomo Kenyatta overleed op 84-jarige leeftijd.
[bewerk] Zie ook
| Voorganger: - |
President van Kenia 1964-1978 |
Opvolger: Daniel Arap Moi |
