John Wayne Gacy
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
John Wayne Gacy, Jr. (Chicago, 17 maart 1942 - Joliet, 10 mei 1994) was een Amerikaanse seriemoordenaar. Hij werd veroordeeld en later geëxecuteerd voor de verkrachting van en moord op 33 jongens en mannen, van wie hij er tussen 1972 en 1978 29 in zijn kruipruimte had begraven. Gacy was berucht onder de namen Killer Clown of Pogo de Clown omdat hij zich verkleedde als clown en zo kinderen vermaakte op feestjes.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
[bewerk] Jeugd
Gacy werd op St.Patrick's Day 1942 in Chicago (Illinois) geboren als het middelste van drie kinderen (hij had een oudere en een jongere zus). Zijn vader, John Wayne Gacy Senior, was alcoholist en mishandelde de jonge John Wayne die in zijn ogen maar een mietje was. Gacy (en zijn zussen) bezochten Katholieke scholen en werden ook Katholiek opgevoed. Gacy was als jongen al gefascineerd door de politie en wilde later ook agent worden. Op 11-jarige leeftijd werd John Wayne op zijn achterhoofd geraakt door een schommel. Hij bleef vervolgens last houden van 'black-outs', tot op 17-jarige leeftijd werd vastgesteld dat het ongeluk een bloedprop had veroorzaakt, die met medicijnen werd verholpen.
[bewerk] De tussenjaren
Gacy verhuisde naar Las Vegas en kwam daar voor het eerst in aanraking met Justitie toen hij samen met anderen werd aangehouden wegens een aantal bedrijfsinbraken.
Na zijn korte verblijf in Las Vegas, begon Gacy als schoenenverkoper in Springfield, waar hij een prominent lid van de Jaycees werd. In 1964 trouwde Gacy en verhuisde hij naar Waterloo in Iowa, waar hij de leiding kreeg over een Kentucky Fried Chicken restaurant dat zijn schoonfamilie toebehoorde. Hij kreeg twee kinderen.
[bewerk] Tekenen aan de wand
In 1968 reed Gacy naar huis toen hij op straat de 15-jarige Donald Voorhees tegenkwam. Hij kende Voorhees via zijn vader die ook lid van de Jaycees was. Hij nodigde de jongen bij hem thuis uit, zijn vrouw lag nog in het ziekenhuis na de bevalling van hun tweede kind. Eenmaal thuis voerde hij de jongen dronken, begon met hem over seks te praten en stelde voor de jongen een pornofilm te laten zien. Dit leidde uiteindelijk tot orale seks. Na het gebeuren probeerde Gacy Voorhees om te kopen en te bedreigen, hij zei onder andere dat hij connecties had met de maffia. De jongen vertelde echter alles aan de politie en Gacy werd aangehouden wegens sodomie. Tijdens het proces kwamen meer jongens naar voren die beweerden door Gacy misbruikt te zijn. Uiteindelijk werd hij veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf, waar hij wegens goed gedrag slechts 16 maanden van uitzat. Na zijn veroordeling verliet zijn vrouw hem en nam de twee kinderen mee. Gacy zou ze nooit meer terugzien. Ook overleed Gacy's vader terwijl hij vast zat. Gacy, die ondanks alles diep van de man hield, was ervan overtuigd dat zijn vader was overleden vanwege de schaamte om zijn zoon.
[bewerk] Pogo de clown
Na zijn vrijlating verhuisde Gacy terug naar Chicago en trok daar bij zijn moeder in. Kort daarna trouwde Gacy opnieuw en zijn vrouw en haar twee dochters kwamen bij hem inwonen, zodat zijn moeder moest verhuizen. Hij werd actief voor de Democratische Partij en ontmoette zelfs First Lady Rosalynn Carter. Ook verkleeddde Gacy zich graag als de clown 'Pogo' en trad dan op bij kinderfeestjes en in ziekenhuizen. Gacy's maatschappelijke carrière floreerde en hij begon een succesvol aannemersbedrijf.
[bewerk] Het begin van het einde
Ondertussen kwam Gacy opnieuw in aanraking met de politie omdat een jongen aangifte had gedaan van seksueel misbruik. Omdat de jongen de aangifte niet doorzette kwam Gacy met de schrik vrij. Ook het huwelijk liep langzaam op de klippen. Seksueel stelde het niet veel meer voor, maar het werd voor zijn vrouw ondragelijk toen ze homo-erotische pornografie bij Gacy aantrof en deze verklaarde biseksueel te zijn en niet langer bereid te zijn met zijn vrouw naar bed te gaan.
Toen in 1976 zijn tweede huwelijk stukliep, begon Gacy vrijelijker op zoek te gaan naar jongens. Zo probeerde hij een jongen die voor hem werkte te verleiden. Toen dat de eerste keer mislukte probeerde hij hem de tweede keer om de tuin te leiden met een goocheltruc. Deze trucs zouden zijn handelsmerk worden. Gacy liet de jongen handboeien omdoen en vertelde dan dat de truc was dat je die zonder sleutel niet los kreeg. De jongen, die het niet vertrouwde, slaagde er echter in de handboeien los te krijgen en te ontsnappen. Dat zou Gacy niet nog eens laten gebeuren.
[bewerk] Robert Piest
In december 1978 verdween de 15-jarige Robert Piest. Hij werd het laatst gezien bij de apotheek waar hij werkte. Bij zijn vertrek vertelde hij dat hij met een aannemer over een baantje ging praten. Dat leidde de politie naar Gacy, die werd uitgenodigd voor verhoor. Na een paar keer afgezegd te hebben verscheen Gacy uiteindelijk en legde een ontkennende verklaring af, hij zou de jongen alleen werk aangeboden hebben. Bij huiszoeking vond detective Joseph Kozenczak geen spoor van Piest, maar wel persoonlijke eigendommen die van verdwenen jongens afkomstig waren en een fotobonnetje van de apotheek waar Piest gewerkt had. Het vermoeden rees dat Gacy meer van deze verdwijningen af moest weten maar hard bewijs was er niet.
Besloten werd de man onder 24-uurs observatie te nemen. Dit zorgde bij Gacy voor de nodige spanningen maar ook voor bizarre confrontaties. Zo nodigde Gacy het observatieteam bij hem uit voor een diner. Tijdens dat etentje roken de agenten een vreemde penetrante lucht in het huis, die een van hen later herkende als de geur die in een mortuarium hangt. Ook vertelde Gacy vol trots over zijn optredens als 'Pogo' en voegde eraan toe: "You know a clown can get away with murder."
[bewerk] Kruipruimte
Op 22 december 1978 reed Gacy langs een aantal vrienden om afscheid te nemen. Het observatieteam vreesde dat het een teken was dat Gacy onder de druk was bezweken en zelfmoord wilde plegen. Een van zijn vrienden gaf hij ook een zakje hasj. Daarna reed hij naar zijn advocaat waar hij de hele nacht bleef. Hierbij bekende hij 33 moorden te hebben gepleegd, waarvan de eerste al in januari 1972. Tegelijkertijd kon de politie Gacy aanhouden wegens het bezit van hasj en werd een huizoekingsbevel afgegeven.
Tijdens de huiszoeking werden in de kruipruimte van Gacy's huis al snel menselijke resten gevonden en daarmee geconfronteerd legde Gacy een bekennende verklaring af. De politie, die nog steeds ook Piest zocht, kreeg te horen dat hij het lijk van Piest in de rivier had gedumpt. De reden dat Gacy zijn afspraak om een verklaring te komen afleggen verzet had, was dat hij tijd nodig had om het lijk weg te werken.
[bewerk] De slachtoffers
Gacy bleek al jaren jongens en mannen naar zijn huis te lokken. De meeste van zijn slachtoffers waren mannelijke prostituees, andere had Gacy in de loop der tijd bij zijn aannemersbedrijf aangenomen. Geen van de vermissingen viel erg op omdat de jongens vaak van huis waren weggelopen of een zwervend bestaan leidden. Gacy zelf zag zijn slachtoffers als uitschot en vond dat hij de wereld een dienst had bewezen. Dat kwam deels omdat hij homoseksuelen (en daarmee zichzelf) verachtte terwijl een aantal jongens vrijwillig (evt. tegen betaling) op zijn seksuele avances ingingen. Gacy bagatelliseerde zijn daden met de opmerking dat hij eigenlijk alleen veroordeeld kon worden voor het runnen van een mortuarium zonder vergunning.
Gacy gebruikte soms chloroform als een slachtoffer al vanaf het begin onwillig was, andere keren gebruikte hij de eerder genoemde 'handboeitruc'. Zijn favoriete moordmethode was de 'touwtruc', waarbij hij een lus om de nek van zijn slachtoffer legde en de knop dan een aantal keer aandraaide tot het slachtoffer gestikt was. Vaak suggereerde Gacy dat hij politieagent was en bij huiszoeking werden verschillende politiepenningen aangetroffen. Om zijn slachtoffers nog meer te intimideren zei hij ook wel dat hij maffia-connecties had.
Gacy's jongste slachtoffer was pas negen jaar oud, de oudste rond de twintig. Negen van de lijken werden nooit geïdentificeerd. Als laatste werd in april 1979 het lichaam van Robert Piest uit de rivier gedregd.
De namen van de bekende slachtoffers zijn: William "Billy" Carroll Jr., Gregory Godzik, John Butckovich, Michiael Bonnin, John Szyc, Robert Gilroy, Frank Wayne "Dale" Landingin, Tim McCoy, Darrell Sampson, Randall Reffett, Samuel Stapleton, Rick Johnston, John Prestige, Matthew Bowman, John Mowery, Russell Nelson, Robert Winch, Tommy Baling, David Talsma, William Kinred, James Mazzara, Timothy O'Rourke, Robert Piest, Jean Paul ; (aanvulling gewenst)
[bewerk] Proces en executie
Op 6 februari 1980 begon het proces tegen de 'Killer Clown' in Chicago. Gacy verklaarde niet schuldig te zijn aan de moorden, hij achtte zichzelf ontoerekeningsvatbaar en zijn advocaat preciseerde dit door daaraan toe te voegen dat dit gold voor de momenten waarop de moorden werden gepleegd. Een batterij getuigen werd opgeroepen om de stelling te onderbouwen, waaronder Gacy's moeder en zus. Het mocht echter niet baten en Gacy werd ter dood veroordeeld.
In de 14 jaar die Gacy nog op zijn executie moest wachten begon hij te schilderen (vooral clowns en Sneeuwwitje en de zeven dwergen) en schreef hij een boek, 'A Question of Doubt', waarin hij beweerde dat hij onschuldig was en het slachtoffer van een complot tegen hem.
Op 10 mei 1994 werd Gacy door middel van een dodelijke injectie geëxecuteerd in Joliet Prison in de stad Joliet. Op de executie was een massa mensen afgekomen, die buiten de inrichting demonstreerden en juichten toen Gacy dood verklaard werd. Ook werd allerlei Gacy merchandise zoals T-shirts verkocht.
De executie van Gacy verliep niet geheel vlekkeloos; de chemicaliën die voor de dodelijke injectie gebruikt werden, vermengden zich zo, dat ze samenklonterden en het 27 minuten duurde voordat Gacy daadwerkelijk dood was. Dit was voor de staat Illinois aanleiding om een andere methode van dodelijke injectie te gaan hanteren. De laatste woorden van Gacy hielden in dat het doden van hem geen van de slachtoffers zou doen herleven en zijn laatste woorden waren "You can kiss my ass", gezegd tegen de bewaker die hem begeleidde naar de executieruimte.
[bewerk] Psyche
Door sommigen werden zijn daden aangewezen als het resultaat van de slechte relatie met zijn alcoholische vader, zijn hoofdpijnen en optredende black-outs in zijn jeugd. Er wordt ook gespeculeerd dat het uitkiezen van jonge jongens en mannen, die door Gacy "waardeloze flikkertjes en punks" genoemd werden, als slachtoffers uiting waren van Gacys onderbewuste zelfhaat voor zijn eigen homoseksualiteit. Gacy beweerde homo's en mannen die zich zo gedroegen te haten en hij zei tegen de politie biseksueel te zijn "I still have a little pride!".
Na zijn executie werden Gacys hersenen verwijderd en onderzocht door Dr. Helen Morrison, die Gacy en andere seriemoordenaars had geïnterviewd met als doel een gemeenschappelijke persoonlijkheid uit seriemoordenaars te distilleren. Een onderzoek door de forensisch psychiater die door zijn advocaten was ingehuurd, bracht geen abnormale hersenverschijnselen aan het licht. Morrison stelde dat Gacy niet paste in het psychologisch profiel dat bij andere seriemoordenaars was vastgesteld, en zijn motieven niet psychologisch verklaard konden worden. Dr. Morrison kwam echter in opspraak toen bleek dat veel van haar bevindingen op onjuistheden berustten en ze haar claim meer dan 80 moordenaars geïnterviewd te hebben niet kon waarmaken.
[bewerk] In de media
Het verhaal van de moordlustige clown is naar aanleiding van Gacys moorden op vele manieren in de cultuur tot uitdrukking gebracht, onder andere:
[bewerk] Boeken
- Advocaat Terry Sullivan en auteur Peter Maiken brachten in 2000 het boek Killer Clown: The John Wayne Gacy Murders uit. Hierin worden het onderzoek naar één van de slachtoffers, de daaropvolgende onthullingen en het proces van Gacy beschreven.
[bewerk] Muziek
- De band Fear Factory heeft een nummer over Gacy, getiteld "Suffer Age" opgenomen op het Soul of a New Machine album.
- De band Nights Like These heeft hun derde album "The Only Clown I'm Down With Is Gacy" genoemd.
- De toetsenist van Marilyn Manson, Madonna Wayne Gacy (Stephen Bier), gebruikte Gacys naam.
- Op het in 2005 uitgebrachte album "Illinois" van de uit Detroit afkomstige artiest Sufjan Stevens worden de daden en het leven van Gacy bezongen in het nummer "John Wayne Gacy, Jr.".
- Een nummer van de band Gorerotted gaat over Gacy en andere (serie)moordenaars (To Catch A Killer - A Serial Sing-A-Long).
[bewerk] Film & televisie
- De clown Pennywise uit het boek van Stephen King naar aanleiding waarvan de horrorfilm IT in 1990 werd gemaakt, was gebaseerd op Gacys gruwelijke praktijken.
- De Amerikaanse televisieserie Prison Break is gedeeltelijk opgenomen in de cel van Gacy.
[bewerk] Overig
- In november 1998 werden nog opgravingen gedaan naar mogelijke slachtoffers van Gacy. Een privédetective beweerde Gacy destijds te hebben zien graven en na een actie van bezorgde burgers besloot de politie onderzoek te verrichten. Er werd niets gevonden.
- Gacy lijkt medeverantwoordelijk te zijn voor de verkiezingsnederlaag van president Carter. Hij stond al niet goed in de peilingen maar de arrestatie van Gacy en de publicatie van de foto waarop hij samen met first lady Rosalyn Carter was afgebeeld deden de campagne geen goed.
