Johannes Christiaan van Epen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Johannes Christiaan ('Jop') van Epen (Amsterdam, 14 maart 1880 - Hilversum, 28 december 1960) was een gerenommeerd architect die villa's bouwde in het Gooi, en woningcomplexen in Amsterdam.
Van Epen begon als leerling van de architect A.L. van Gendt. Hij vestigde zich als architect in het Gooi en bouwde daar vele villa's. Vanaf het begin van zijn carrière was de invloed van Berlages rationalisme herkenbaar. In 1914 kwam het tot een samenwerking met Berlage bij de bouw van een woningcomplex in Amsterdam-Noord, in opdracht van de woningbouwvereniging AWV. Berlage presenteerde in dat jaar zijn nieuwe stedebouwkundige plan Plan Zuid, dat een paar jaar later goedkeuring kreeg van de Amsterdamse gemeenteraad. Van Epen kreeg bij de uitvoering van dat plan een reeks opdrachten voor woningcomplexen van de woningbouwverenigingen Rochedale, de AWV en De Samenwerking. Hij bouwde in de stijl van de Amsterdamse School, doorlopende baksteengevels met laddervensters (tegenwoordig verwijderd) en elementen die de vlakke gevel onderbreken. Van Epen gaf raampartijen een kenmerkende geel-groene kleur (groene ramen in gele kozijnen). Als gevelonderbreking gebruikte hij gewone elementen met diepte, zoals open trappenhuizen en geaccentueerde hijsbalken, en bijzondere verticale elementen, zoals erkerzuilen, die een woningcomplex het aanzien geven van een massief bouwwerk met steunberen. Van Epen koos voor minder uitbundige gevelversieringen dan de beroemdste architecten van de Amsterdamse School, De Klerk, Van der Mey en Kramer. Mede daardoor is zijn naam minder bekend geworden.
Van Epen was ook betrokken bij de revolutionair-marxistische Kunstenaarspartij, die in 1922 aan de Tweede Kamerverkiezingen deelnam.
[bewerk] Trivia
Van Epen is een van de hoofdpersonen van de roman De Bekoring van Hans Münstermann, die in 2006 bekroond werd met de AKO Literatuurprijs.
