Johanna Westerdijk
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Johanna Westerdijk (1883 - 1961) was een Nederlands botanicus. Zij werd in 1917 benoemd tot buitengewoon hoogleraar in de plantenziektekunde aan de Universiteit Utrecht. Na deze benoeming, volgde in 1930 een tweede benoeming aan de Universiteit van Amsterdam. Ze was de eerste vrouw in een dergelijke positie in Nederland.
[bewerk] Biografie
Zij werd op 4 januari 1883 geboren in Nieuwer-Amstel (gem. Amstelveen), en overleed 15 november 1961) te Baarn.
Westerdijk studeerde in Amsterdam, promoveerde in Zürich en werd in 1906 op 23-jarige leeftijd directeur van het Phytopathologisch Laboratorium 'Willie Commelin Scholten' in Amsterdam als opvolger van Jan Ritzema Bos. Ze was de stichteres van de schimmelcollectie in het Centraal Bureau voor Schimmelcultures (CBS). Westerdijk heeft veel onderzoek verricht naar de olmenziekte en ze heeft onder meer aangetoond dat een schimmel, Ceratocystis ulmi, de sterfte bij de olm veroorzaakte. Daarom wordt in het Engels de olmenziekte nog altijd Dutch elm disease genoemd.
[bewerk] Externe link
- Portret in Biografisch Woordenboek van Nederland
