Jiang Qing

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jiang Qing in de beklaagdenbank (1981)

Jiang Qing (maart 1914 – 14 mei 1991), de derde vrouw van Mao Zedong, is vooral bekend omdat ze de Bende van Vier heeft gevormd.

Voordat Qing haar toekomstige echtgenoot leerde kennen, was ze actrice in Sjanghai. Daar had ze talloze liefdesaffaires met hoge functionarissen van de Guomindang. In 1937 vluchtte ze naar Yan’an, om daar toneel te doceren. Twee jaar later trouwde ze met Mao Zedong. De communistische partij stond dit huwelijk toe, mits Qing zich minstens 30 jaar lang niet met de politiek zou bemoeien. Aanvankelijk hield ze zich aan deze belofte, maar in 1963 raakte ze echter politiek betrokken doordat zij de Opera van Peking op revolutionaire leest wilde schoeien.

Qing kreeg pas echt zeer grote invloed tijdens de Culturele Revolutie. In deze periode rekende ze af met vele (vroegere) politieke vijanden, en met 'getuigen' van haar Sjanghai-periode. In 1969 werd ze lid van het Politbureau. Haar invloed bleef groot tot de dood van haar man Mao Zedong in 1976. Daarna werd ze – met de overige leden van de zogenoemde Bende van Vier – gearresteerd en in 1981 tijdens een showproces tot de dood veroordeeld. Dit werd later omgezet in levenslang. In 1991 werd ze om medische redenen vrijgelaten. Korte tijd later verhing ze zich in haar woning.

Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Jiang Qing op Wikimedia Commons.