Jean Van Houtte
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jean Marie Joseph baron Van Houtte (Gent, 17 maart 1907 - 23 mei 1991) was een Belgisch politicus van de CVP.
Jean Van Houtte was doctor in de rechten en licentiaat in het notariaat. Hij was hoogleraar aan de universititeiten van Gent en Luik en voorzitter van het Belgisch Instituut voor de Openbare Financiën.
Van Houtte was gecoöpteerd senator voor de CVP van 1949 tot 1968. Hij werd minister van Financiën in 1950 in de regering Duvieusart en van 1950 tot 1952 in de regering Pholien, en tenslotte eerste minister van 1952 tot 1954. Zijn regering werd gekenmerkt door problemen rond de collaboratierepressie, die hij, tegen de oppositie in, trachtte te milderen, en rond de wereldwijde economische recessie en rond de duurtijd van de legerdienst. Van 1958 tot 1961 was hij opnieuw minister van Financiën in de regering Eyskens en gouverneur van de Wereldbank.
In 1966 werd hij benoemd tot minister van Staat en in 1970 tot baron.
| Voorganger: Joseph Pholien |
Premier van België Regering-Van Houtte 1952-1954 |
Opvolger: Achille Van Acker |
| Voorganger: Henri Liebaert |
Minister van Financiën 1950-1952 |
Opvolger: Albert-Edouard Janssen |
| Voorganger: Henri Liebaert |
Minister van Financiën 1958-1961 |
Opvolger: André Dequae |
