Jean Henry Appelius
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jean Henry Appelius (Middelburg, 30 april 1767 – 's-Gravenhage, 12 april 1828) was een Nederlands politicus.
Appelius was een Zeeuwse patriot, die in de Bataafs-Franse Tijd diverse belangrijke functies vervulde (onder meer lid van de Staatsraad). Onder Lodewijk Napoleon was hij minister van Justitie en Politie. Hij speelde als directeur-generaal voor de belastingen en later als minister van Financiën een belangrijke rol bij de financiële politiek van Willem I. Hij kon de verlangens van de noordelijke zeeprovincies echter niet verenigen met die van de zuidelijke industrieprovincies. De door hem verdedigde Stelselwet leidde tot heftig verzet van de Belgen.
| Voorganger: C.F. van Maanen |
Minister van Justitie en Politie 1809 |
Opvolger: A.W.J.J. baron van Hugenpoth tot Aerdt |
| Voorganger: I.J.A. Gogel |
Minister van Financiën 1809-1810 |
Opvolger: I.J.A. Gogel |
| Voorganger: C.T. Elout |
Minister van Financiën 1824-1828 |
Opvolger: P.A. Ossewaarde |
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
De informatie op deze pagina, of een eerdere versie daarvan, is geheel of gedeeltelijk afkomstig van www.parlement.com. |
