Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jan van Fezenzaguet (gestorven 20 juni 1390) was een zoon van Gerolt II van Fezenzaguet en van Johanna van Comminges. Hij volgde zijn vader in 1339 op als burggraaf van Fezenzaguet. In 1351 huwde Jan met Margaretha van Carmaing, en werd de vader van:
- Jan, jong gestorven,
- Gerolt III, zijn opvolger,
- Johanna, gehuwd met Jan van Levis man Mirepoix de la Garde,
- Mathe, gehuwd met de burggraaf van Valerne.
In 1362 nam hij, aan de zijde van de graaf van Armagnac, deel aan de slag bij Launac tegen de graaf van Foix, die deze slag won. Jan werd samen met vele andere krijgsgevangen genomen en kwam het volgende jaar vrij tegen betaling van een hoog losgeld, en moest zijn oudste zoon, Jan, als gijzelaar geven. De volgende jaren streed hij tegen de Engelsen in de honderdjarige oorlog. Jan raakte daarbij bekend om zijn verregaande wreedheden tegen de vijanden van de staat.
