Jan Hoet
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
 |
De neutraliteit van dit artikel wordt betwist. Zie de bijbehorende overlegpagina voor meer informatie. |
Jan ridder Hoet (Leuven, 23 juni 1936) is een Vlaamse kenner van de hedendaagse beeldende kunst.
Inhoud |
[bewerk] Biografie
Jan Hoet is conservator, curator en daarbij stichter, bezieler en animator van het Stedelijk Museum voor Actuele Kunst (SMAK) in Gent.
Op zijn curriculum staan een aantal grote evenementen waarmee hij de kunst naar het volk wilde brengen en omgekeerd. In Vlaanderen en daarbuiten staat Jan Hoet bekend om de gedrevenheid waarmee zijn visie op kunst onder de aandacht brengt. Deze gedrevenheid zorgde er voor dat sommigen hem soms de Vlaamse kunstpaus noemden.
Met het veelbesproken Chambres d’Amis project uit 1986 brak de kunst letterlijk uit het museum en werden tientallen kunstwerken in privé-woningen door internationaal vermaarde kunstenaars geconcipieerd en speciaal voor die bijzondere plek uitgevoerd. In een later project veroverde de kunst de gehele stad Gent met het concept Over the Edges.
Ook internationaal geniet hij bijzonder aanzien in het kunstmilieu. Zo was hij in 1992 curator van Documenta IX in Kassel. Van 2003 tot 2008 was hij artistiek leider van het MARTa museum in Herford (Duitsland).In het voorjaar 2008 organiseerde hij er een tentoonstelling genoemd Ad absurdum met sterke intuïtief bijelkaar gebrachte beelden.
Toen Jan Hoet eind 2003 als conservator van het SMAK met pensioen ging, werd hij opgevolgd door de Amerikaan Peter Doroshenko, die deze functie één jaar vervulde.
Samen met zijn boezemvriend fotograaf Rony Heirman tekende Jan Hoet eind de jaren zestig stripverhalen, in 2006 is hiervan een publicatie heruitgegeven 'Professor Peeh en de Voesjesmannen' bij uitgeverij Oogachtend. Andere verhalen waren De Romeintjes, Wien en Kwek en De daverende blauwe peren. Die werden echter nooit gepubliceerd. Hoets' affiniteit met strips bleek ook toen hij in 1987 een tentoonstelling organiseerde over het Europese beeldverhaal in het Museum voor Hedendaagse Kunst te Gent.
Begin 2008 werd hij door de kunstverzamelaar Egidio Marzona aangetrokken om zijn omvangrijke kunstverzameling van de tweede helft van de 20ste eeuw, genoemd Sammlung Marzona te archiveren.
Jan Hoet is oud-leerling van het Sint-Barbaracollege Gent. Hij werd in de adelstand verheven tot ridder.
[bewerk] Trivia
- In het Nero-album "De Z van Sottebie" (1989) stelt Nero zijn schilderijen tentoon. Hij beweert in strook 44 dat "Jan Hoet is hier komen binnenwandelen. Die is al wenend weer naar buiten gelopen. Zo was die "gepakt". Van Zwam, kijkend naar Nero's mislukte werken, merkt droog op: "'K kan 't goed geloven."
- Chris van den Durpel imiteerde hem ooit tot één van zijn typetjes.
- In het eerste album van "De Geverniste Vernepelingskes" (1997) gaan Jan Bosschaert en Urbanus enkele schilderijen van Bosschaert naar Jan Hoet brengen. Volgens Bosschaert heeft Hoet de werken gekocht "om kado te doen aan collega's die hij niet uitstaan." Urbanus laadt echter ook enkele schapen in de vrachtwagen. Als ze tenslotte bij Hoet aankomen hangen de schilderijen vol uitwerpselen, wat Hoet "schitterend" bedacht en "zeer organisch" vindt.
- In 2005 was Hoet ook één van de kansmakers op de titel De Grootste Belg, maar haalde de uiteindelijke nominatielijst niet en strandde op nr. 101 van diegenen die net buiten de nominatielijst vielen.
[bewerk] Biografie
- René de Bok; Jan Hoet: Tussen mythe en werkelijkheid 2003, ISBN 9022317609
