Jaloezie (gevoel)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jaloezie is een gevoel waarbij men datgene wenst te krijgen wat een ander reeds heeft gekregen, of bang is om datgene waarvan men vindt dat het aan hem- of haarzelf toebehoort, te verliezen. Dit kan zowel om materie of eigenschappen gaan alswel om relaties.

Jaloezie is nauw verwant aan afgunst en de woorden woden vaak als synoniemen beschouwd. Er zijn echter enkele verschillen.

• Bij jaloezie wil men zelf bezitten wat een ander bezit.
• Bij afgunst wil men niet dat de ander iets bezit en is men soms zelfs bereid zelf schade te lijden om de ander zijn bezit te kunnen ontnemen.

Door afgunst kan het zelfs voorkomen dat men het eigendom van een ander vernielt. De afgunstige heeft daardoor de voldoening dat de ander niet meer heeft dan hijzelf, maar zelf wordt hij er niet beter van. Een tragisch voorbeeld daarvan is het geval van de gescheiden vader die zijn kinderen doodt omdat hij niet kan accepteren dat ze aan de moeder zijn toegewezen.

In het Christendom wordt Jaloezie gezien als een van de zeven hoofdzonden (Invidia).