J.D. Doorman

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Nederlandse kolonel J.D. Doorman werd op 19 februari 1824 door Koning Willem I der Nederlanden tot Ridder in de Militaire Willems-Orde derde klasse bevorderd. Reeds op 8 juli 1815 was hij tot Ridder in de Militaire Willemsorde-Orde vierde klasse benoemd. De "Directeur-generaal voor het materieel der artillerie en der genie" was een van de weinige in het jaar 1824 benoemde ridders in de Militaire Willems-Orde.
Secretaris van Staat de Mey van Streefkerk had de Commissaris-generaal van Oorlog d'Aubremé in een brief laten weten dat de koning had bedacht dat hij, wanneer hij militairen voor verdiensten in vredestijd Officier in de Militaire Willems-Orde maakte, in geval van latere "uitstekende krijgsdaden voor de vijand verrigt" geen beloning meer kon bedenken. De commandeursgraad van de Willemsorde was immers gereserveerd voor generaals die een veldslag of veldtocht wonnen of een vesting innamen. De bewindsman verving daarom de meeste al opgemaakte voordrachten door voordrachten voor benoemingen in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Dat voor kolonel Doorman een uitzondering werd gemaakt lag besloten in de omstandigheid dat ook de eerdere decoraties voor verbeteringen van de vestingen aan de zuidgrens kruisen in de Willemsorde waren geweest.Men kon Kolonel Doorman en de op dezelfde dag geridderde Eerste-Kapitein-ingenieur D. Bos niet bij hun collegæ achterstellen. Kolonel Doorman was de overgrootvader van schout-bij-nacht Karel W.F.M. Doorman.

Staat van dienst J.D. Doorman (1770-1827): Kannonier bij het corps artillerie, sinds 17 december 1787. Korporaal; 11 februari 1793. Bombardier; 14 december 1793. Luitenant bij het tweede bataljon artillerie; 2 juli 1795. Eerste luitenant bij het tweede bataljon artillerie; 31 augustus 1799. Aangesteld als Chef van het Bureau der Artillerie bij het Ministerie van Oorlog; 17 juni 1808. Ontslagen als Chef van het Bureau der Artillerie bij het Ministerie van Oorlog; 31 december 1810, vanwege de vereniging van Holland met Frankrijk. Benoemd door de luitenant-generaal Krayenhoff, gouverneur van Amsterdam, tot Chef van zijn staf; 25 november 1813. Commissaris bij het Bureau der Genie van het Departement van Oorlog; 10 april 1814. Luitenant-kolonel bij de generale staf; 6 oktober 1814. Kolonel bij de generale staf; 19 augustus 1815. Generaal-majoor; 20 oktober 1825, als directeur voor het Materieel der Artillerie en Genie bij het Departement van Oorlog. Non-activiteit; 28 december 1826. Overleden; 1 juli 1827.

Hij heeft bijgewoond de volgende veldtochten:

De veldtochten van de jaren 1793 (onder andere het beleg van Willemstad) en 1794 in Brabant en Vlaanderen. In 1796 in Duitsland, geëmbarkeerd te Texel in 1797 en in Noord-Holland in 1799. Raakte licht gewond op 6 juli 1794 bij schermutselingen in de buurt van het dorp Waterloo.

Enkele bijzonderheden: Doorman begon in 1810 een boekhandel te Amsterdam aan de Warmoesstraat. Deze zaak werd in 1828 voortgezet als "De Erven Doorman" te Den Haag.

Was de chef van de staf van de generaal Krayenhoff de gouverneur van de stad Amsterdam en speelde zo een rol bij de omwenteling aldaar in november 1813.

Op 20 mei 1815 spreekt prins Frederik der Nederland zijn dank uit voor het door Doorman uitgebrachte handboekje voor kanonniers. Op 20 januari 1822 herhaalt de prins dit voor het uitbrengen van het vervolgstuk van het Memoriaal voor de officieren van Artillerie en Genie en op 2 juni 1824 voor het laatst uitgekomen stuk van het zevende deel van het genoemde Memoriaal.