Isoteleia

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Isoteleia of isopoliteia (ἰσοτέλεια of ἰσοπολίτεια) was een term die gebruikt werd voor het geheel aan voorrechten die aan metoiken kon worden toegekend.

Deze persoonlijke voorrechten waren ἐπιγαμία / epigamía, het recht op een gemengd huwelijk; ἔγκτησις / énktêsis, het recht om grond te kopen; ἀτέλεια / atéleia, vrijstelling van belasting, vooral ἀτέλεια μετοικίου / atéleia metoikíou, een belasting geheven op in de polis residerende metoiken. Al deze privileges waren allen inbegrepen in het recht op isoteleia ("gelijk-belast") of isopoliteia ("gelijk burgerrecht") en de mensen die van dit recht genoten, werden ἰσοτελεῖς / isoteleis genoemd. Ze moesten dezelfde lasten dragen als de burgers en konden pleiten in de gerechtshoven of handel drijven zonder de tussenkomst van de προστάτης / prostátês.

[bewerk] Bibliografie

• P.A. Böckh, The public economy of Athens, New York, 1851², p. 540. ISBN 1135124329
• B.G. Niebuhr, The History of Rome, II, Londen, 1826, p. 53.
• K.F. Hermann, Lehrbuch der griechischen Staatsalterthümer, Heidelberg, 1836, § 116.)

[bewerk] Referentie

• G. Long, art. civitas, in W. Smith, A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, Londen, 1870, p. 289.