Ion Maurer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Ion Gheorghe Maurer (Boekarest, 23 september 1902 - 8 februari 2000), was een Roemeens communistisch politicus. Hij was aanvankelijk jurist en sloot zich in 1936 aan bij de Roemeense Communistische Partij. In 1948 werd hij in het Centraal Comité van de RCP gekozen.

Tot 1957 was Maurer lid van de Roemeense delegatie bij de Verenigde Naties in New York. Van 1957 tot 1958 was hij minister van Buitenlandse Zaken.

Van 1958 tot 1961 was hij voorzitter van de Grote Nationale Assemblee, dwz. staatshoofd. In die functie bezocht hij veel staatshoofden. Van 1961 tot 1972 was hij minister-president. In maart 1965 was hij korte tijd waarnemend staatshoofd van Roemenië.

Onder Nicolae Ceauşescu raakte hij meer op de achtergrond. Na een auto-ongeluk in 1972 was hij niet meer in staat zijn functie naar behoren uit te voeren en trad hij als premier af.

In maart 1989 ondertekende hij (samen met o.a. Ion Iliescu) een brief waarin een beroep op Ceauşescu werd gedaan om een gematigder beleid te voeren. Door Ceausescu werd de brief geïnterpreteerd als verraad, en liet de ondertekenaars, waaronder Maurer, onder huisarrest stellen. Na de val van Ceauşescu (december 1989) werd het huisarrest door het nieuwe regime opgeheven.

Ion Maurer overleed op 98-jarige leeftijd.

Voorganger: Mihail Saduveanu/Anton Moisescu	Voorzitter van het Presidium van de Grote Nationale Assemblee 1958-1961	Opvolger: -
Voorganger: Gheorghe Gheorghiu-Dej	Voorzitter van de Staatsraad 1965	Opvolger: Chivu Stoica