Imperial Earth

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Imperial Earth (in de Nederlandse vertaling: Machtige Aarde) is een boek uit 1975 van de gekende sciencefiction auteur Arthur C. Clarke. Door veel critici wordt dit boek niet beschouwd als zijn beste werk, maar het is wel aangename lectuur. Het boek werd juist op tijd uitgebracht voor de viering van het tweehonderjarig bestaan van de VSA (1976).

Hij beschrijft een kolonie op Titan, een maan van Saturnus, waar waterstofgas wordt gewonnen ten behoeve van de fusie-aandrijving van de interplanetaire raketten.

De leiders van de ondergrondse kolonie worden gevormd uit de familie Makenzie, een dynastie die bestaat uit klonen omdat ze geen kinderen meer kunnen krijgen door hun beschadigde genen. Duncan Makenzie, de wetenschappelijke administrator, gaat voor het eerst naar de aarde op diplomatieke missie en ook om een nieuwe kloon te laten maken. Het is eigenlijk een soort reisverslag in 2276 van iemand die vanaf Titan naar de Aarde reist en o.a. kennismaakt met het grote verschil in zwaartekracht. Zijn reis valt tevens samen met het 500-jarig bestaan van de Verenigde Staten, waarbij Duncan Makenzie een toespraak moet houden op deze viering

Het is essentieel het verhaal van een man die de Aarde bekijkt door de ogen van een buitenstaander. Door deze culturele schok ontdekt hij allerlei nieuwe zaken over de Aarde, de mensheid, racisme en zichzelf.

Dit boek zit vol met ideeën over cultuur, sociale problemen, politiek en technologie. De visionaire Arthur C. Clarke schreef dit alles vóór het tijdperk van de PCs , de Intel chips en internet. Toch heeft de werkelijkheid nu reeds zijn visie voorbijgestreefd. De huidige palmtops in 2005 zijn reeds veel krachtiger dan zijn minisecs uit 2276.