Ilya Prigogine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Ilya burggraaf Prigogine (Moskou, 25 januari 1917 - Brussel, 28 mei 2003) was een Belgisch scheikundige en natuurkundige. Hij kwam van oorsprong uit Rusland, maar verkreeg in 1949 de Belgische nationaliteit. In 1977 ontving hij de Nobelprijs Scheikunde voor zijn bijdrage tot de thermodynamica van niet-evenwichtsprocessen, in het bijzonder de theorie van dissipatieve structuren.

Prigogine kwam in 1929 met zijn familie naar België en studeerde scheikunde aan de Université Libre de Bruxelles (ULB) en werd er later docent aan de universiteit. Hij doceerde ook in Austin (Texas).

Naast de Nobelprijs ontving Prigogine in 1955 de Francquiprijs, in 1965 de Vijfjarige Solvayprijs van het Nationaal Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek, in 1976 de Rumford Medal en in 1988 de Prijs van de Gravity Foundation.

[bewerk] Oeuvre

• La Nouvelle Alliance (1979) - met Isabelle Stengers
• Kinetic Theory of Vehicular Traffic - in samenwerking met Robert Herman
• Order out of Chaos (1984) - met Isabelle Stengers (Nederlandse vertaling Orde uit chaos, Uitgeverij Bert Bakker)

Winnaars van de Nobelprijs voor de Scheikunde (1976-2000)

1976: Lipscomb | 1977: Prigogine | 1978: Mitchell | 1979: Brown, Wittig | 1980: Berg, Gilbert, Sanger | 1981: Fukui, Hoffmann | 1982: Klug | 1983: Taube | 1984: Merrifield | 1985: Hauptman, Karle | 1986: Herschbach, Lee, Polanyi | 1987: Cram, Lehn, Pedersen | 1988: Deisenhofer, Huber, Michel | 1989: Altman, Cech | 1990: Corey | 1991: Ernst | 1992: Marcus | 1993: Mullis, Smith | 1994: Olah | 1995: Crutzen, Molina, Rowland | 1996: Curl, Kroto, Smalley | 1997: Boyer, Walker, Skou | 1998: Kohn, Pople | 1999: Zewail | 2000: Heeger, MacDiarmid, Shirakawa Volledig overzicht | (1901-1925) | (1926-1950) | (1951-1975) | (1976-2000) | (2001-2025)