Hyarmendacil I

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Hyarmendacil I (Quenyaans voor Overwinnaar van het Zuiden), geboren als Ciryaher, is een fictief personage uit J.R.R. Tolkiens In de ban van de ring. Hij was de vijftiende koning van Gondor en de laatste van de zogenaamde Scheepskoningen. Hij was de grootste koning van Gondor en onder zijn heerschappij bereikte Gondor het hoogtepunt van haar macht.

Ciryaher besteeg de troon van Gondor in het jaar 1015 van de Derde Era, toen zijn vader, Ciryandil, in Umbar omkwam in de strijd tegen de Haradrim. Ciryaher was een energieke koning en vervult met het verlangen zijn vader te wreken. De Haradrim hadden Umbar weliswaar omsingeld, maar konden weinig uitrichten tegen de stad omdat Gondor de zeeën beheerste. De volgende 35 jaar besteedde de nieuwe koning met het opbouwen van zijn vloot en in het jaar 1050 van de Derde Era voelde Ciryaher zich sterk genoeg om tegen de Haradrim ten strijde te trekken. Hij liet zijn vloot een leger naar Umbar brengen, terwijl hijzelf de Harnen overstak. De Haradrim werden volledig overrompeld en zouden duizend jaar lang geen bedreiging meer vormen voor Gondor. Zo groot was de overwinning dat Ciryaher de naam Hyarmendacil, ofwel Overwinnaar van het Zuiden, aannam.

Onder Hyarmendacil I stond Gondor op het toppunt van haar macht en bereiktte het koninkrijk haar grootste omvang. Hyarmendacil was heer en meester over alle gebieden tussen de Gwathló in het westen, de Limlicht in het noorden, de Zee van Rhûn in het oosten en Umbar in het zuiden. Hyarmendacil had ook Mordor stevig in handen. Gondor had er een reeks forten in bezit om de dienaren van Sauron de toegang tot het land te ontzeggen. Onder Hyarmendacil werd Gondor alom gevreesd en durfde niemand het aan te vallen. Bij zijn dood in het jaar 1149 van de Derde Era was het koninkrijk het machtigste rijk van Midden-aarde.

Hij werd opgevolgd door zijn ombekwame zoon, Atanatar II.